Böjningsformer av verbet 'att dra av, svarva'
nutid
dåtid
subjunktiv
jussiv
jag
'akhriTu
أَخرِطُ
jag - nutid
kharaTtu
خَرَطتُ
jag - dåtid
'akhriTa
أَخرِطَ
jag - subjunktiv
'akhriT
أَخرِط
jag - jussiv
du (m)
takhriTu
تَخرِطُ
du (m) - nutid
kharaTta
خَرَطتَ
du (m) - dåtid
takhriTa
تَخرِطَ
du (m) - subjunktiv
takhriT
تَخرِط
du (m) - jussiv
du (f)
takhriTiina
تَخرِطِينَ
du (f) - nutid
kharaTti
خَرَطتِ
du (f) - dåtid
takhriTii
تَخرِطِي
du (f) - subjunktiv
takhriTii
تَخرِطِي
du (f) - jussiv
han
yakhriTu
يَخرِطُ
han - nutid
kharaTa
خَرَطَ
han - dåtid
yakhriTa
يَخرِطَ
han - subjunktiv
yakhriT
يَخرِط
han - jussiv
hon
takhriTu
تَخرِطُ
hon - nutid
kharaTat
خَرَطَت
hon - dåtid
takhriTa
تَخرِطَ
hon - subjunktiv
takhriT
تَخرِط
hon - jussiv
vi
nakhriTu
نَخرِطُ
vi - nutid
kharaTnaa
خَرَطنَا
vi - dåtid
nakhriTa
نَخرِطَ
vi - subjunktiv
nakhriT
نَخرِط
vi - jussiv
ni (m)
takhriTuuna
تَخرِطُونَ
ni (m) - nutid
kharaTtum
خَرَطتُم
ni (m) - dåtid
takhriTuu
تَخرِطُوا
ni (m) - subjunktiv
takhriTuu
تَخرِطُوا
ni (m) - jussiv
ni (f)
takhriTna
تَخرِطنَ
ni (f) - nutid
kharaTtunna
خَرَطتُنَّ
ni (f) - dåtid
takhriTna
تَخرِطنَ
ni (f) - subjunktiv
takhriTna
تَخرِطنَ
ni (f) - jussiv
de (m)
yakhriTuuna
يَخرِطُونَ
de (m) - nutid
kharaTuu
خَرَطُوا
de (m) - dåtid
yakhriTuu
يَخرِطُوا
de (m) - subjunktiv
yakhriTuu
يَخرِطُوا
de (m) - jussiv
de (f)
yakhriTna
يَخرِطنَ
de (f) - nutid
kharaTna
خَرَطنَ
de (f) - dåtid
yakhriTna
يَخرِطنَ
de (f) - subjunktiv
yakhriTna
يَخرِطنَ
de (f) - jussiv
ni två
takhriTaani
تَخرِطَانِ
ni två - nutid
kharaTtumaa
خَرَطتُمَا
ni två - dåtid
takhriTaa
تَخرِطَا
ni två - subjunktiv
takhriTaa
تَخرِطَا
ni två - jussiv
de två (m)
yakhriTaani
يَخرِطَانِ
de två (m) - nutid
kharaTaa
خَرَطَا
de två (m) - dåtid
yakhriTaa
يَخرِطَا
de två (m) - subjunktiv
yakhriTaa
يَخرِطَا
de två (m) - jussiv
de två (f)
takhriTaani
تَخرِطَانِ
de två (f) - nutid
kharaTataa
خَرَطَتَا
de två (f) - dåtid
takhriTaa
تَخرِطَا
de två (f) - subjunktiv
takhriTaa
تَخرِطَا
de två (f) - jussiv
Imperativ
du (m)
'ikhriT
إِخرِط
du (m) - imperativ
du (f)
'ikhriTii
إِخرِطِي
du (f) - imperativ
du (dual)
'ikhriTaa
إِخرِطَا
du (dual) - imperativ
ni (m)
'ikhriTuu
إِخرِطُوا
ni (m) - imperativ
ni (f)
'ikhriTna
إِخرِطنَ
ni (f) - imperativ
Verb i dåtid böjs genom att slutet ändras.
Verb i nutid böjs genom att både början och slutet av ordet ändras.
Den vanligaste nutidsformen är imperfekt indikativ, den kallas jag bara nutid i tabellen ovan.
Subjunktiv (som även kallas imperfekt subjunkiv) används efter subjunktivpartiklarna att och kommer inte att.
Jussiv (som även kallas imperfekt jussiv) används bland annat efter partikeln lam för att negera dåtid.
Imperativ används vid uppmaningar.