Böjningsformer av verbet 'att förlora ett öga'
nutid
dåtid
subjunktiv
jussiv
jag
'a3warru
أَعوَرُّ
jag - nutid
'i3warrtu
إِعوَرّتُ
jag - dåtid
'a3warr
أَعوَرّ
jag - subjunktiv
'a3warr
أَعوَرّ
jag - jussiv
du (m)
ta3warru
تَعوَرُّ
du (m) - nutid
'i3warrta
إِعوَرّتَ
du (m) - dåtid
ta3warr
تَعوَرّ
du (m) - subjunktiv
ta3warr
تَعوَرّ
du (m) - jussiv
du (f)
ta3warriina
تَعوَرِّينَ
du (f) - nutid
'i3warrti
إِعوَرّتِ
du (f) - dåtid
ta3warrii
تَعوَرِّي
du (f) - subjunktiv
ta3warrii
تَعوَرِّي
du (f) - jussiv
han
ya3warru
يَعوَرُّ
han - nutid
'i3warra
إِعوَرَّ
han - dåtid
ya3warr
يَعوَرّ
han - subjunktiv
ya3warr
يَعوَرّ
han - jussiv
hon
ta3warru
تَعوَرُّ
hon - nutid
'i3warrat
إِعوَرَّت
hon - dåtid
ta3warr
تَعوَرّ
hon - subjunktiv
ta3warr
تَعوَرّ
hon - jussiv
vi
na3warru
نَعوَرُّ
vi - nutid
'i3warrnaa
إِعوَرّنَا
vi - dåtid
na3warr
نَعوَرّ
vi - subjunktiv
na3warr
نَعوَرّ
vi - jussiv
ni (m)
ta3warruuna
تَعوَرُّونَ
ni (m) - nutid
'i3warrtum
إِعوَرّتُم
ni (m) - dåtid
ta3warruu
تَعوَرُّوا
ni (m) - subjunktiv
ta3warruu
تَعوَرُّوا
ni (m) - jussiv
ni (f)
ta3warrna
تَعوَرّنَ
ni (f) - nutid
'i3warrtunna
إِعوَرّتُنَّ
ni (f) - dåtid
ta3warrna
تَعوَرّنَ
ni (f) - subjunktiv
ta3warrna
تَعوَرّنَ
ni (f) - jussiv
de (m)
ya3warruuna
يَعوَرُّونَ
de (m) - nutid
'i3warruu
إِعوَرُّوا
de (m) - dåtid
ya3warruu
يَعوَرُّوا
de (m) - subjunktiv
ya3warruu
يَعوَرُّوا
de (m) - jussiv
de (f)
ya3warrna
يَعوَرّنَ
de (f) - nutid
'i3warrna
إِعوَرّنَ
de (f) - dåtid
ya3warrna
يَعوَرّنَ
de (f) - subjunktiv
ya3warrna
يَعوَرّنَ
de (f) - jussiv
ni två
ta3warraani
تَعوَرَّانِ
ni två - nutid
'i3warrtumaa
إِعوَرّتُمَا
ni två - dåtid
ta3warraa
تَعوَرَّا
ni två - subjunktiv
ta3warraa
تَعوَرَّا
ni två - jussiv
de två (m)
ya3warraani
يَعوَرَّانِ
de två (m) - nutid
'i3warraa
إِعوَرَّا
de två (m) - dåtid
ya3warraa
يَعوَرَّا
de två (m) - subjunktiv
ya3warraa
يَعوَرَّا
de två (m) - jussiv
de två (f)
ta3warraani
تَعوَرَّانِ
de två (f) - nutid
'i3warrataa
إِعوَرَّتَا
de två (f) - dåtid
ta3warraa
تَعوَرَّا
de två (f) - subjunktiv
ta3warraa
تَعوَرَّا
de två (f) - jussiv
Verb i dåtid böjs genom att slutet ändras.
Verb i nutid böjs genom att både början och slutet av ordet ändras.
Den vanligaste nutidsformen är imperfekt indikativ, den kallas jag bara nutid i tabellen ovan.
Subjunktiv (som även kallas imperfekt subjunkiv) används efter subjunktivpartiklarna att och kommer inte att.
Jussiv (som även kallas imperfekt jussiv) används bland annat efter partikeln lam för att negera dåtid.
Imperativ används vid uppmaningar.