Böjningsformer av verbet 'att kalibrera, mäta'


nutid
dåtid
subjunktiv
jussiv
jag
'u3aayiru
أُعَايِرُ
jag - nutid
3aayartu
عَايَرتُ
jag - dåtid
'u3aayir
أُعَايِر
jag - subjunktiv
'u3aayir
أُعَايِر
jag - jussiv
du (m)
tu3aayiru
تُعَايِرُ
du (m) - nutid
3aayarta
عَايَرتَ
du (m) - dåtid
tu3aayir
تُعَايِر
du (m) - subjunktiv
tu3aayir
تُعَايِر
du (m) - jussiv
du (f)
tu3aayiriina
تُعَايِرِينَ
du (f) - nutid
3aayarti
عَايَرتِ
du (f) - dåtid
tu3aayirii
تُعَايِرِي
du (f) - subjunktiv
tu3aayirii
تُعَايِرِي
du (f) - jussiv
han
yu3aayiru
يُعَايِرُ
han - nutid
3aayara
عَايَرَ
han - dåtid
yu3aayir
يُعَايِر
han - subjunktiv
yu3aayir
يُعَايِر
han - jussiv
hon
tu3aayiru
تُعَايِرُ
hon - nutid
3aayarat
عَايَرَت
hon - dåtid
tu3aayir
تُعَايِر
hon - subjunktiv
tu3aayir
تُعَايِر
hon - jussiv
vi
nu3aayiru
نُعَايِرُ
vi - nutid
3aayarnaa
عَايَرنَا
vi - dåtid
nu3aayir
نُعَايِر
vi - subjunktiv
nu3aayir
نُعَايِر
vi - jussiv
ni (m)
tu3aayiruuna
تُعَايِرُونَ
ni (m) - nutid
3aayartum
عَايَرتُم
ni (m) - dåtid
tu3aayiruu
تُعَايِرُوا
ni (m) - subjunktiv
tu3aayiruu
تُعَايِرُوا
ni (m) - jussiv
ni (f)
tu3aayirna
تُعَايِرنَ
ni (f) - nutid
3aayartunna
عَايَرتُنَّ
ni (f) - dåtid
tu3aayirna
تُعَايِرنَ
ni (f) - subjunktiv
tu3aayirna
تُعَايِرنَ
ni (f) - jussiv
de (m)
yu3aayiruuna
يُعَايِرُونَ
de (m) - nutid
3aayaruu
عَايَرُوا
de (m) - dåtid
yu3aayiruu
يُعَايِرُوا
de (m) - subjunktiv
yu3aayiruu
يُعَايِرُوا
de (m) - jussiv
de (f)
yu3aayirna
يُعَايِرنَ
de (f) - nutid
3aayarna
عَايَرنَ
de (f) - dåtid
yu3aayirna
يُعَايِرنَ
de (f) - subjunktiv
yu3aayirna
يُعَايِرنَ
de (f) - jussiv
ni två
tu3aayiraani
تُعَايِرَانِ
ni två - nutid
3aayartumaa
عَايَرتُمَا
ni två - dåtid
tu3aayiraa
تُعَايِرَا
ni två - subjunktiv
tu3aayiraa
تُعَايِرَا
ni två - jussiv
de två (m)
yu3aayiraani
يُعَايِرَانِ
de två (m) - nutid
3aayaraa
عَايَرَا
de två (m) - dåtid
yu3aayiraa
يُعَايِرَا
de två (m) - subjunktiv
yu3aayiraa
يُعَايِرَا
de två (m) - jussiv
de två (f)
tu3aayiraani
تُعَايِرَانِ
de två (f) - nutid
3aayarataa
عَايَرَتَا
de två (f) - dåtid
tu3aayiraa
تُعَايِرَا
de två (f) - subjunktiv
tu3aayiraa
تُعَايِرَا
de två (f) - jussiv

Verb i dåtid böjs genom att slutet ändras.

Verb i nutid böjs genom att både början och slutet av ordet ändras.

Den vanligaste nutidsformen är imperfekt indikativ, den kallas jag bara nutid i tabellen ovan.

Subjunktiv (som även kallas imperfekt subjunkiv) används efter subjunktivpartiklarna att och kommer inte att.

Jussiv (som även kallas imperfekt jussiv) används bland annat efter partikeln lam för att negera dåtid.

Imperativ används vid uppmaningar.