Böjningsformer av verbet 'att balansera'
nutid
dåtid
subjunktiv
jussiv
jag
'uwaazinu
أُوَازِنُ
jag - nutid
waazantu
وَازَنتُ
jag - dåtid
'uwaazin
أُوَازِن
jag - subjunktiv
'uwaazin
أُوَازِن
jag - jussiv
du (m)
tuwaazinu
تُوَازِنُ
du (m) - nutid
waazanta
وَازَنتَ
du (m) - dåtid
tuwaazin
تُوَازِن
du (m) - subjunktiv
tuwaazin
تُوَازِن
du (m) - jussiv
du (f)
tuwaaziniina
تُوَازِنِينَ
du (f) - nutid
waazanti
وَازَنتِ
du (f) - dåtid
tuwaazinii
تُوَازِنِي
du (f) - subjunktiv
tuwaazinii
تُوَازِنِي
du (f) - jussiv
han
yuwaazinu
يُوَازِنُ
han - nutid
waazana
وَازَنَ
han - dåtid
yuwaazin
يُوَازِن
han - subjunktiv
yuwaazin
يُوَازِن
han - jussiv
hon
tuwaazinu
تُوَازِنُ
hon - nutid
waazanat
وَازَنَت
hon - dåtid
tuwaazin
تُوَازِن
hon - subjunktiv
tuwaazin
تُوَازِن
hon - jussiv
vi
nuwaazinu
نُوَازِنُ
vi - nutid
waazannaa
وَازَنَّا
vi - dåtid
nuwaazin
نُوَازِن
vi - subjunktiv
nuwaazin
نُوَازِن
vi - jussiv
ni (m)
tuwaazinuuna
تُوَازِنُونَ
ni (m) - nutid
waazantum
وَازَنتُم
ni (m) - dåtid
tuwaazinuu
تُوَازِنُوا
ni (m) - subjunktiv
tuwaazinuu
تُوَازِنُوا
ni (m) - jussiv
ni (f)
tuwaazinna
تُوَازِنَّ
ni (f) - nutid
waazantunna
وَازَنتُنَّ
ni (f) - dåtid
tuwaazinna
تُوَازِنَّ
ni (f) - subjunktiv
tuwaazinna
تُوَازِنَّ
ni (f) - jussiv
de (m)
yuwaazinuuna
يُوَازِنُونَ
de (m) - nutid
waazanuu
وَازَنُوا
de (m) - dåtid
yuwaazinuu
يُوَازِنُوا
de (m) - subjunktiv
yuwaazinuu
يُوَازِنُوا
de (m) - jussiv
de (f)
yuwaazinna
يُوَازِنَّ
de (f) - nutid
waazanna
وَازَنَّ
de (f) - dåtid
yuwaazinna
يُوَازِنَّ
de (f) - subjunktiv
yuwaazinna
يُوَازِنَّ
de (f) - jussiv
ni två
tuwaazinaani
تُوَازِنَانِ
ni två - nutid
waazantumaa
وَازَنتُمَا
ni två - dåtid
tuwaazinaa
تُوَازِنَا
ni två - subjunktiv
tuwaazinaa
تُوَازِنَا
ni två - jussiv
de två (m)
yuwaazinaani
يُوَازِنَانِ
de två (m) - nutid
waazanaa
وَازَنَا
de två (m) - dåtid
yuwaazinaa
يُوَازِنَا
de två (m) - subjunktiv
yuwaazinaa
يُوَازِنَا
de två (m) - jussiv
de två (f)
tuwaazinaani
تُوَازِنَانِ
de två (f) - nutid
waazanataa
وَازَنَتَا
de två (f) - dåtid
tuwaazinaa
تُوَازِنَا
de två (f) - subjunktiv
tuwaazinaa
تُوَازِنَا
de två (f) - jussiv
Verb i dåtid böjs genom att slutet ändras.
Verb i nutid böjs genom att både början och slutet av ordet ändras.
Den vanligaste nutidsformen är imperfekt indikativ, den kallas jag bara nutid i tabellen ovan.
Subjunktiv (som även kallas imperfekt subjunkiv) används efter subjunktivpartiklarna att och kommer inte att.
Jussiv (som även kallas imperfekt jussiv) används bland annat efter partikeln lam för att negera dåtid.
Imperativ används vid uppmaningar.