Böjningsformer av verbet 'att gestikulera, signalera, vinka till sig'
nutid
dåtid
subjunktiv
jussiv
jag
'ushawwiru
أُشَوِّرُ
jag - nutid
shawwartu
شَوَّرتُ
jag - dåtid
'ushawwir
أُشَوِّر
jag - subjunktiv
'ushawwir
أُشَوِّر
jag - jussiv
du (m)
tushawwiru
تُشَوِّرُ
du (m) - nutid
shawwarta
شَوَّرتَ
du (m) - dåtid
tushawwir
تُشَوِّر
du (m) - subjunktiv
tushawwir
تُشَوِّر
du (m) - jussiv
du (f)
tushawwiriina
تُشَوِّرِينَ
du (f) - nutid
shawwarti
شَوَّرتِ
du (f) - dåtid
tushawwirii
تُشَوِّرِي
du (f) - subjunktiv
tushawwirii
تُشَوِّرِي
du (f) - jussiv
han
yushawwiru
يُشَوِّرُ
han - nutid
shawwara
شَوَّرَ
han - dåtid
yushawwir
يُشَوِّر
han - subjunktiv
yushawwir
يُشَوِّر
han - jussiv
hon
tushawwiru
تُشَوِّرُ
hon - nutid
shawwarat
شَوَّرَت
hon - dåtid
tushawwir
تُشَوِّر
hon - subjunktiv
tushawwir
تُشَوِّر
hon - jussiv
vi
nushawwiru
نُشَوِّرُ
vi - nutid
shawwarnaa
شَوَّرنَا
vi - dåtid
nushawwir
نُشَوِّر
vi - subjunktiv
nushawwir
نُشَوِّر
vi - jussiv
ni (m)
tushawwiruuna
تُشَوِّرُونَ
ni (m) - nutid
shawwartum
شَوَّرتُم
ni (m) - dåtid
tushawwiruu
تُشَوِّرُوا
ni (m) - subjunktiv
tushawwiruu
تُشَوِّرُوا
ni (m) - jussiv
ni (f)
tushawwirna
تُشَوِّرنَ
ni (f) - nutid
shawwartunna
شَوَّرتُنَّ
ni (f) - dåtid
tushawwirna
تُشَوِّرنَ
ni (f) - subjunktiv
tushawwirna
تُشَوِّرنَ
ni (f) - jussiv
de (m)
yushawwiruuna
يُشَوِّرُونَ
de (m) - nutid
shawwaruu
شَوَّرُوا
de (m) - dåtid
yushawwiruu
يُشَوِّرُوا
de (m) - subjunktiv
yushawwiruu
يُشَوِّرُوا
de (m) - jussiv
de (f)
yushawwirna
يُشَوِّرنَ
de (f) - nutid
shawwarna
شَوَّرنَ
de (f) - dåtid
yushawwirna
يُشَوِّرنَ
de (f) - subjunktiv
yushawwirna
يُشَوِّرنَ
de (f) - jussiv
ni två
tushawwiraani
تُشَوِّرَانِ
ni två - nutid
shawwartumaa
شَوَّرتُمَا
ni två - dåtid
tushawwiraa
تُشَوِّرَا
ni två - subjunktiv
tushawwiraa
تُشَوِّرَا
ni två - jussiv
de två (m)
yushawwiraani
يُشَوِّرَانِ
de två (m) - nutid
shawwaraa
شَوَّرَا
de två (m) - dåtid
yushawwiraa
يُشَوِّرَا
de två (m) - subjunktiv
yushawwiraa
يُشَوِّرَا
de två (m) - jussiv
de två (f)
tushawwiraani
تُشَوِّرَانِ
de två (f) - nutid
shawwarataa
شَوَّرَتَا
de två (f) - dåtid
tushawwiraa
تُشَوِّرَا
de två (f) - subjunktiv
tushawwiraa
تُشَوِّرَا
de två (f) - jussiv
Verb i dåtid böjs genom att slutet ändras.
Verb i nutid böjs genom att både början och slutet av ordet ändras.
Den vanligaste nutidsformen är imperfekt indikativ, den kallas jag bara nutid i tabellen ovan.
Subjunktiv (som även kallas imperfekt subjunkiv) används efter subjunktivpartiklarna att och kommer inte att.
Jussiv (som även kallas imperfekt jussiv) används bland annat efter partikeln lam för att negera dåtid.
Imperativ används vid uppmaningar.