Böjningsformer av verbet 'att sparka'
nutid
dåtid
subjunktiv
jussiv
jag
'arkulu
أَركُلُ
jag - nutid
rakaltu
رَكَلتُ
jag - dåtid
'arkula
أَركُلَ
jag - subjunktiv
'arkul
أَركُل
jag - jussiv
du (m)
tarkulu
تَركُلُ
du (m) - nutid
rakalta
رَكَلتَ
du (m) - dåtid
tarkula
تَركُلَ
du (m) - subjunktiv
tarkul
تَركُل
du (m) - jussiv
du (f)
tarkuliina
تَركُلِينَ
du (f) - nutid
rakalti
رَكَلتِ
du (f) - dåtid
tarkulii
تَركُلِي
du (f) - subjunktiv
tarkulii
تَركُلِي
du (f) - jussiv
han
yarkulu
يَركُلُ
han - nutid
rakala
رَكَلَ
han - dåtid
yarkula
يَركُلَ
han - subjunktiv
yarkul
يَركُل
han - jussiv
hon
tarkulu
تَركُلُ
hon - nutid
rakalat
رَكَلَت
hon - dåtid
tarkula
تَركُلَ
hon - subjunktiv
tarkul
تَركُل
hon - jussiv
vi
narkulu
نَركُلُ
vi - nutid
rakalnaa
رَكَلنَا
vi - dåtid
narkula
نَركُلَ
vi - subjunktiv
narkul
نَركُل
vi - jussiv
ni (m)
tarkuluuna
تَركُلُونَ
ni (m) - nutid
rakaltum
رَكَلتُم
ni (m) - dåtid
tarkuluu
تَركُلُوا
ni (m) - subjunktiv
tarkuluu
تَركُلُوا
ni (m) - jussiv
ni (f)
tarkulna
تَركُلنَ
ni (f) - nutid
rakaltunna
رَكَلتُنَّ
ni (f) - dåtid
tarkulna
تَركُلنَ
ni (f) - subjunktiv
tarkulna
تَركُلنَ
ni (f) - jussiv
de (m)
yarkuluuna
يَركُلُونَ
de (m) - nutid
rakaluu
رَكَلُوا
de (m) - dåtid
yarkuluu
يَركُلُوا
de (m) - subjunktiv
yarkuluu
يَركُلُوا
de (m) - jussiv
de (f)
yarkulna
يَركُلنَ
de (f) - nutid
rakalna
رَكَلنَ
de (f) - dåtid
yarkulna
يَركُلنَ
de (f) - subjunktiv
yarkulna
يَركُلنَ
de (f) - jussiv
ni två
tarkulaani
تَركُلَانِ
ni två - nutid
rakaltumaa
رَكَلتُمَا
ni två - dåtid
tarkulaa
تَركُلَا
ni två - subjunktiv
tarkulaa
تَركُلَا
ni två - jussiv
de två (m)
yarkulaani
يَركُلَانِ
de två (m) - nutid
rakalaa
رَكَلَا
de två (m) - dåtid
yarkulaa
يَركُلَا
de två (m) - subjunktiv
yarkulaa
يَركُلَا
de två (m) - jussiv
de två (f)
tarkulaani
تَركُلَانِ
de två (f) - nutid
rakalataa
رَكَلَتَا
de två (f) - dåtid
tarkulaa
تَركُلَا
de två (f) - subjunktiv
tarkulaa
تَركُلَا
de två (f) - jussiv
Imperativ
du (m)
'urkul
أُركُل
du (m) - imperativ
du (f)
'urkulii
أُركُلِي
du (f) - imperativ
du (dual)
'urkulaa
أُركُلَا
du (dual) - imperativ
ni (m)
'urkuluu
أُركُلُوا
ni (m) - imperativ
ni (f)
'urkulna
أُركُلنَ
ni (f) - imperativ
Verb i dåtid böjs genom att slutet ändras.
Verb i nutid böjs genom att både början och slutet av ordet ändras.
Den vanligaste nutidsformen är imperfekt indikativ, den kallas jag bara nutid i tabellen ovan.
Subjunktiv (som även kallas imperfekt subjunkiv) används efter subjunktivpartiklarna att och kommer inte att.
Jussiv (som även kallas imperfekt jussiv) används bland annat efter partikeln lam för att negera dåtid.
Imperativ används vid uppmaningar.