Böjningsformer av verbet 'att föredra'
nutid
dåtid
subjunktiv
jussiv
jag
'ufaDDilu
أُفَضِّلُ
jag - nutid
faDDaltu
فَضَّلتُ
jag - dåtid
'ufaDDil
أُفَضِّل
jag - subjunktiv
'ufaDDil
أُفَضِّل
jag - jussiv
du (m)
tufaDDilu
تُفَضِّلُ
du (m) - nutid
faDDalta
فَضَّلتَ
du (m) - dåtid
tufaDDil
تُفَضِّل
du (m) - subjunktiv
tufaDDil
تُفَضِّل
du (m) - jussiv
du (f)
tufaDDiliina
تُفَضِّلِينَ
du (f) - nutid
faDDalti
فَضَّلتِ
du (f) - dåtid
tufaDDilii
تُفَضِّلِي
du (f) - subjunktiv
tufaDDilii
تُفَضِّلِي
du (f) - jussiv
han
yufaDDilu
يُفَضِّلُ
han - nutid
faDDala
فَضَّلَ
han - dåtid
yufaDDil
يُفَضِّل
han - subjunktiv
yufaDDil
يُفَضِّل
han - jussiv
hon
tufaDDilu
تُفَضِّلُ
hon - nutid
faDDalat
فَضَّلَت
hon - dåtid
tufaDDil
تُفَضِّل
hon - subjunktiv
tufaDDil
تُفَضِّل
hon - jussiv
vi
nufaDDilu
نُفَضِّلُ
vi - nutid
faDDalnaa
فَضَّلنَا
vi - dåtid
nufaDDil
نُفَضِّل
vi - subjunktiv
nufaDDil
نُفَضِّل
vi - jussiv
ni (m)
tufaDDiluuna
تُفَضِّلُونَ
ni (m) - nutid
faDDaltum
فَضَّلتُم
ni (m) - dåtid
tufaDDiluu
تُفَضِّلُوا
ni (m) - subjunktiv
tufaDDiluu
تُفَضِّلُوا
ni (m) - jussiv
ni (f)
tufaDDilna
تُفَضِّلنَ
ni (f) - nutid
faDDaltunna
فَضَّلتُنَّ
ni (f) - dåtid
tufaDDilna
تُفَضِّلنَ
ni (f) - subjunktiv
tufaDDilna
تُفَضِّلنَ
ni (f) - jussiv
de (m)
yufaDDiluuna
يُفَضِّلُونَ
de (m) - nutid
faDDaluu
فَضَّلُوا
de (m) - dåtid
yufaDDiluu
يُفَضِّلُوا
de (m) - subjunktiv
yufaDDiluu
يُفَضِّلُوا
de (m) - jussiv
de (f)
yufaDDilna
يُفَضِّلنَ
de (f) - nutid
faDDalna
فَضَّلنَ
de (f) - dåtid
yufaDDilna
يُفَضِّلنَ
de (f) - subjunktiv
yufaDDilna
يُفَضِّلنَ
de (f) - jussiv
ni två
tufaDDilaani
تُفَضِّلَانِ
ni två - nutid
faDDaltumaa
فَضَّلتُمَا
ni två - dåtid
tufaDDilaa
تُفَضِّلَا
ni två - subjunktiv
tufaDDilaa
تُفَضِّلَا
ni två - jussiv
de två (m)
yufaDDilaani
يُفَضِّلَانِ
de två (m) - nutid
faDDalaa
فَضَّلَا
de två (m) - dåtid
yufaDDilaa
يُفَضِّلَا
de två (m) - subjunktiv
yufaDDilaa
يُفَضِّلَا
de två (m) - jussiv
de två (f)
tufaDDilaani
تُفَضِّلَانِ
de två (f) - nutid
faDDalataa
فَضَّلَتَا
de två (f) - dåtid
tufaDDilaa
تُفَضِّلَا
de två (f) - subjunktiv
tufaDDilaa
تُفَضِّلَا
de två (f) - jussiv
Verb i dåtid böjs genom att slutet ändras.
Verb i nutid böjs genom att både början och slutet av ordet ändras.
Den vanligaste nutidsformen är imperfekt indikativ, den kallas jag bara nutid i tabellen ovan.
Subjunktiv (som även kallas imperfekt subjunkiv) används efter subjunktivpartiklarna att och kommer inte att.
Jussiv (som även kallas imperfekt jussiv) används bland annat efter partikeln lam för att negera dåtid.
Imperativ används vid uppmaningar.