Böjningsformer av verbet 'att analysera'


nutid
dåtid
subjunktiv
jussiv
jag
'uHallilu
أُحَلِّلُ
jag - nutid
Hallaltu
حَلَّلتُ
jag - dåtid
'uHallil
أُحَلِّل
jag - subjunktiv
'uHallil
أُحَلِّل
jag - jussiv
du (m)
tuHallilu
تُحَلِّلُ
du (m) - nutid
Hallalta
حَلَّلتَ
du (m) - dåtid
tuHallil
تُحَلِّل
du (m) - subjunktiv
tuHallil
تُحَلِّل
du (m) - jussiv
du (f)
tuHalliliina
تُحَلِّلِينَ
du (f) - nutid
Hallalti
حَلَّلتِ
du (f) - dåtid
tuHallilii
تُحَلِّلِي
du (f) - subjunktiv
tuHallilii
تُحَلِّلِي
du (f) - jussiv
han
yuHallilu
يُحَلِّلُ
han - nutid
Hallala
حَلَّلَ
han - dåtid
yuHallil
يُحَلِّل
han - subjunktiv
yuHallil
يُحَلِّل
han - jussiv
hon
tuHallilu
تُحَلِّلُ
hon - nutid
Hallalat
حَلَّلَت
hon - dåtid
tuHallil
تُحَلِّل
hon - subjunktiv
tuHallil
تُحَلِّل
hon - jussiv
vi
nuHallilu
نُحَلِّلُ
vi - nutid
Hallalnaa
حَلَّلنَا
vi - dåtid
nuHallil
نُحَلِّل
vi - subjunktiv
nuHallil
نُحَلِّل
vi - jussiv
ni (m)
tuHalliluuna
تُحَلِّلُونَ
ni (m) - nutid
Hallaltum
حَلَّلتُم
ni (m) - dåtid
tuHalliluu
تُحَلِّلُوا
ni (m) - subjunktiv
tuHalliluu
تُحَلِّلُوا
ni (m) - jussiv
ni (f)
tuHallilna
تُحَلِّلنَ
ni (f) - nutid
Hallaltunna
حَلَّلتُنَّ
ni (f) - dåtid
tuHallilna
تُحَلِّلنَ
ni (f) - subjunktiv
tuHallilna
تُحَلِّلنَ
ni (f) - jussiv
de (m)
yuHalliluuna
يُحَلِّلُونَ
de (m) - nutid
Hallaluu
حَلَّلُوا
de (m) - dåtid
yuHalliluu
يُحَلِّلُوا
de (m) - subjunktiv
yuHalliluu
يُحَلِّلُوا
de (m) - jussiv
de (f)
yuHallilna
يُحَلِّلنَ
de (f) - nutid
Hallalna
حَلَّلنَ
de (f) - dåtid
yuHallilna
يُحَلِّلنَ
de (f) - subjunktiv
yuHallilna
يُحَلِّلنَ
de (f) - jussiv
ni två
tuHallilaani
تُحَلِّلَانِ
ni två - nutid
Hallaltumaa
حَلَّلتُمَا
ni två - dåtid
tuHallilaa
تُحَلِّلَا
ni två - subjunktiv
tuHallilaa
تُحَلِّلَا
ni två - jussiv
de två (m)
yuHallilaani
يُحَلِّلَانِ
de två (m) - nutid
Hallalaa
حَلَّلَا
de två (m) - dåtid
yuHallilaa
يُحَلِّلَا
de två (m) - subjunktiv
yuHallilaa
يُحَلِّلَا
de två (m) - jussiv
de två (f)
tuHallilaani
تُحَلِّلَانِ
de två (f) - nutid
Hallalataa
حَلَّلَتَا
de två (f) - dåtid
tuHallilaa
تُحَلِّلَا
de två (f) - subjunktiv
tuHallilaa
تُحَلِّلَا
de två (f) - jussiv

Verb i dåtid böjs genom att slutet ändras.

Verb i nutid böjs genom att både början och slutet av ordet ändras.

Den vanligaste nutidsformen är imperfekt indikativ, den kallas jag bara nutid i tabellen ovan.

Subjunktiv (som även kallas imperfekt subjunkiv) används efter subjunktivpartiklarna att och kommer inte att.

Jussiv (som även kallas imperfekt jussiv) används bland annat efter partikeln lam för att negera dåtid.

Imperativ används vid uppmaningar.