Böjningsformer av verbet 'att befolka'


nutid
dåtid
subjunktiv
jussiv
jag
'aqTanu
أَقطَنُ
jag - nutid
qaTantu
قَطَنتُ
jag - dåtid
'aqTana
أَقطَنَ
jag - subjunktiv
'aqTan
أَقطَن
jag - jussiv
du (m)
taqTanu
تَقطَنُ
du (m) - nutid
qaTanta
قَطَنتَ
du (m) - dåtid
taqTana
تَقطَنَ
du (m) - subjunktiv
taqTan
تَقطَن
du (m) - jussiv
du (f)
taqTaniina
تَقطَنِينَ
du (f) - nutid
qaTanti
قَطَنتِ
du (f) - dåtid
taqTanii
تَقطَنِي
du (f) - subjunktiv
taqTanii
تَقطَنِي
du (f) - jussiv
han
yaqTanu
يَقطَنُ
han - nutid
qaTana
قَطَنَ
han - dåtid
yaqTana
يَقطَنَ
han - subjunktiv
yaqTan
يَقطَن
han - jussiv
hon
taqTanu
تَقطَنُ
hon - nutid
qaTanat
قَطَنَت
hon - dåtid
taqTana
تَقطَنَ
hon - subjunktiv
taqTan
تَقطَن
hon - jussiv
vi
naqTanu
نَقطَنُ
vi - nutid
qaTannaa
قَطَنَّا
vi - dåtid
naqTana
نَقطَنَ
vi - subjunktiv
naqTan
نَقطَن
vi - jussiv
ni (m)
taqTanuuna
تَقطَنُونَ
ni (m) - nutid
qaTantum
قَطَنتُم
ni (m) - dåtid
taqTanuu
تَقطَنُوا
ni (m) - subjunktiv
taqTanuu
تَقطَنُوا
ni (m) - jussiv
ni (f)
taqTanna
تَقطَنَّ
ni (f) - nutid
qaTantunna
قَطَنتُنَّ
ni (f) - dåtid
taqTanna
تَقطَنَّ
ni (f) - subjunktiv
taqTanna
تَقطَنَّ
ni (f) - jussiv
de (m)
yaqTanuuna
يَقطَنُونَ
de (m) - nutid
qaTanuu
قَطَنُوا
de (m) - dåtid
yaqTanuu
يَقطَنُوا
de (m) - subjunktiv
yaqTanuu
يَقطَنُوا
de (m) - jussiv
de (f)
yaqTanna
يَقطَنَّ
de (f) - nutid
qaTanna
قَطَنَّ
de (f) - dåtid
yaqTanna
يَقطَنَّ
de (f) - subjunktiv
yaqTanna
يَقطَنَّ
de (f) - jussiv
ni två
taqTanaani
تَقطَنَانِ
ni två - nutid
qaTantumaa
قَطَنتُمَا
ni två - dåtid
taqTanaa
تَقطَنَا
ni två - subjunktiv
taqTanaa
تَقطَنَا
ni två - jussiv
de två (m)
yaqTanaani
يَقطَنَانِ
de två (m) - nutid
qaTanaa
قَطَنَا
de två (m) - dåtid
yaqTanaa
يَقطَنَا
de två (m) - subjunktiv
yaqTanaa
يَقطَنَا
de två (m) - jussiv
de två (f)
taqTanaani
تَقطَنَانِ
de två (f) - nutid
qaTanataa
قَطَنَتَا
de två (f) - dåtid
taqTanaa
تَقطَنَا
de två (f) - subjunktiv
taqTanaa
تَقطَنَا
de två (f) - jussiv

Imperativ

du (m)
'iqTan
إِقطَن
du (m) - imperativ
du (f)
'iqTanii
إِقطَنِي
du (f) - imperativ
du (dual)
'iqTanaa
إِقطَنَا
du (dual) - imperativ
ni (m)
'iqTanuu
إِقطَنُوا
ni (m) - imperativ
ni (f)
'iqTanna
إِقطَننَ
ni (f) - imperativ

Verb i dåtid böjs genom att slutet ändras.

Verb i nutid böjs genom att både början och slutet av ordet ändras.

Den vanligaste nutidsformen är imperfekt indikativ, den kallas jag bara nutid i tabellen ovan.

Subjunktiv (som även kallas imperfekt subjunkiv) används efter subjunktivpartiklarna att och kommer inte att.

Jussiv (som även kallas imperfekt jussiv) används bland annat efter partikeln lam för att negera dåtid.

Imperativ används vid uppmaningar.