Böjningsformer av verbet 'att förverkliga'
nutid
dåtid
subjunktiv
jussiv
jag
'uHaqqiqu
أُحَقِّقُ
jag - nutid
Haqqaqtu
حَقَّقتُ
jag - dåtid
'uHaqqiq
أُحَقِّق
jag - subjunktiv
'uHaqqiq
أُحَقِّق
jag - jussiv
du (m)
tuHaqqiqu
تُحَقِّقُ
du (m) - nutid
Haqqaqta
حَقَّقتَ
du (m) - dåtid
tuHaqqiq
تُحَقِّق
du (m) - subjunktiv
tuHaqqiq
تُحَقِّق
du (m) - jussiv
du (f)
tuHaqqiqiina
تُحَقِّقِينَ
du (f) - nutid
Haqqaqti
حَقَّقتِ
du (f) - dåtid
tuHaqqiqii
تُحَقِّقِي
du (f) - subjunktiv
tuHaqqiqii
تُحَقِّقِي
du (f) - jussiv
han
yuHaqqiqu
يُحَقِّقُ
han - nutid
Haqqaqa
حَقَّقَ
han - dåtid
yuHaqqiq
يُحَقِّق
han - subjunktiv
yuHaqqiq
يُحَقِّق
han - jussiv
hon
tuHaqqiqu
تُحَقِّقُ
hon - nutid
Haqqaqat
حَقَّقَت
hon - dåtid
tuHaqqiq
تُحَقِّق
hon - subjunktiv
tuHaqqiq
تُحَقِّق
hon - jussiv
vi
nuHaqqiqu
نُحَقِّقُ
vi - nutid
Haqqaqnaa
حَقَّقنَا
vi - dåtid
nuHaqqiq
نُحَقِّق
vi - subjunktiv
nuHaqqiq
نُحَقِّق
vi - jussiv
ni (m)
tuHaqqiquuna
تُحَقِّقُونَ
ni (m) - nutid
Haqqaqtum
حَقَّقتُم
ni (m) - dåtid
tuHaqqiquu
تُحَقِّقُوا
ni (m) - subjunktiv
tuHaqqiquu
تُحَقِّقُوا
ni (m) - jussiv
ni (f)
tuHaqqiqna
تُحَقِّقنَ
ni (f) - nutid
Haqqaqtunna
حَقَّقتُنَّ
ni (f) - dåtid
tuHaqqiqna
تُحَقِّقنَ
ni (f) - subjunktiv
tuHaqqiqna
تُحَقِّقنَ
ni (f) - jussiv
de (m)
yuHaqqiquuna
يُحَقِّقُونَ
de (m) - nutid
Haqqaquu
حَقَّقُوا
de (m) - dåtid
yuHaqqiquu
يُحَقِّقُوا
de (m) - subjunktiv
yuHaqqiquu
يُحَقِّقُوا
de (m) - jussiv
de (f)
yuHaqqiqna
يُحَقِّقنَ
de (f) - nutid
Haqqaqna
حَقَّقنَ
de (f) - dåtid
yuHaqqiqna
يُحَقِّقنَ
de (f) - subjunktiv
yuHaqqiqna
يُحَقِّقنَ
de (f) - jussiv
ni två
tuHaqqiqaani
تُحَقِّقَانِ
ni två - nutid
Haqqaqtumaa
حَقَّقتُمَا
ni två - dåtid
tuHaqqiqaa
تُحَقِّقَا
ni två - subjunktiv
tuHaqqiqaa
تُحَقِّقَا
ni två - jussiv
de två (m)
yuHaqqiqaani
يُحَقِّقَانِ
de två (m) - nutid
Haqqaqaa
حَقَّقَا
de två (m) - dåtid
yuHaqqiqaa
يُحَقِّقَا
de två (m) - subjunktiv
yuHaqqiqaa
يُحَقِّقَا
de två (m) - jussiv
de två (f)
tuHaqqiqaani
تُحَقِّقَانِ
de två (f) - nutid
Haqqaqataa
حَقَّقَتَا
de två (f) - dåtid
tuHaqqiqaa
تُحَقِّقَا
de två (f) - subjunktiv
tuHaqqiqaa
تُحَقِّقَا
de två (f) - jussiv
Verb i dåtid böjs genom att slutet ändras.
Verb i nutid böjs genom att både början och slutet av ordet ändras.
Den vanligaste nutidsformen är imperfekt indikativ, den kallas jag bara nutid i tabellen ovan.
Subjunktiv (som även kallas imperfekt subjunkiv) används efter subjunktivpartiklarna att och kommer inte att.
Jussiv (som även kallas imperfekt jussiv) används bland annat efter partikeln lam för att negera dåtid.
Imperativ används vid uppmaningar.