Böjningsformer av verbet 'att isolera'
nutid
dåtid
subjunktiv
jussiv
jag
'ufridu
أُفرِدُ
jag - nutid
'afradtu
أَفرَدتُ
jag - dåtid
'ufrid
أُفرِد
jag - subjunktiv
'ufrid
أُفرِد
jag - jussiv
du (m)
tufridu
تُفرِدُ
du (m) - nutid
'afradta
أَفرَدتَ
du (m) - dåtid
tufrid
تُفرِد
du (m) - subjunktiv
tufrid
تُفرِد
du (m) - jussiv
du (f)
tufridiina
تُفرِدِينَ
du (f) - nutid
'afradti
أَفرَدتِ
du (f) - dåtid
tufridii
تُفرِدِي
du (f) - subjunktiv
tufridii
تُفرِدِي
du (f) - jussiv
han
yufridu
يُفرِدُ
han - nutid
'afrada
أَفرَدَ
han - dåtid
yufrid
يُفرِد
han - subjunktiv
yufrid
يُفرِد
han - jussiv
hon
tufridu
تُفرِدُ
hon - nutid
'afradat
أَفرَدَت
hon - dåtid
tufrid
تُفرِد
hon - subjunktiv
tufrid
تُفرِد
hon - jussiv
vi
nufridu
نُفرِدُ
vi - nutid
'afradnaa
أَفرَدنَا
vi - dåtid
nufrid
نُفرِد
vi - subjunktiv
nufrid
نُفرِد
vi - jussiv
ni (m)
tufriduuna
تُفرِدُونَ
ni (m) - nutid
'afradtum
أَفرَدتُم
ni (m) - dåtid
tufriduu
تُفرِدُوا
ni (m) - subjunktiv
tufriduu
تُفرِدُوا
ni (m) - jussiv
ni (f)
tufridna
تُفرِدنَ
ni (f) - nutid
'afradtunna
أَفرَدتُنَّ
ni (f) - dåtid
tufridna
تُفرِدنَ
ni (f) - subjunktiv
tufridna
تُفرِدنَ
ni (f) - jussiv
de (m)
yufriduuna
يُفرِدُونَ
de (m) - nutid
'afraduu
أَفرَدُوا
de (m) - dåtid
yufriduu
يُفرِدُوا
de (m) - subjunktiv
yufriduu
يُفرِدُوا
de (m) - jussiv
de (f)
yufridna
يُفرِدنَ
de (f) - nutid
'afradna
أَفرَدنَ
de (f) - dåtid
yufridna
يُفرِدنَ
de (f) - subjunktiv
yufridna
يُفرِدنَ
de (f) - jussiv
ni två
tufridaani
تُفرِدَانِ
ni två - nutid
'afradtumaa
أَفرَدتُمَا
ni två - dåtid
tufridaa
تُفرِدَا
ni två - subjunktiv
tufridaa
تُفرِدَا
ni två - jussiv
de två (m)
yufridaani
يُفرِدَانِ
de två (m) - nutid
'afradaa
أَفرَدَا
de två (m) - dåtid
yufridaa
يُفرِدَا
de två (m) - subjunktiv
yufridaa
يُفرِدَا
de två (m) - jussiv
de två (f)
tufridaani
تُفرِدَانِ
de två (f) - nutid
'afradataa
أَفرَدَتَا
de två (f) - dåtid
tufridaa
تُفرِدَا
de två (f) - subjunktiv
tufridaa
تُفرِدَا
de två (f) - jussiv
Verb i dåtid böjs genom att slutet ändras.
Verb i nutid böjs genom att både början och slutet av ordet ändras.
Den vanligaste nutidsformen är imperfekt indikativ, den kallas jag bara nutid i tabellen ovan.
Subjunktiv (som även kallas imperfekt subjunkiv) används efter subjunktivpartiklarna att och kommer inte att.
Jussiv (som även kallas imperfekt jussiv) används bland annat efter partikeln lam för att negera dåtid.
Imperativ används vid uppmaningar.