Böjningsformer av verbet 'att förlänga'
nutid
dåtid
subjunktiv
jussiv
jag
'uTawwilu
أُطَوِّلُ
jag - nutid
Tawwaltu
طَوَّلتُ
jag - dåtid
'uTawwil
أُطَوِّل
jag - subjunktiv
'uTawwil
أُطَوِّل
jag - jussiv
du (m)
tuTawwilu
تُطَوِّلُ
du (m) - nutid
Tawwalta
طَوَّلتَ
du (m) - dåtid
tuTawwil
تُطَوِّل
du (m) - subjunktiv
tuTawwil
تُطَوِّل
du (m) - jussiv
du (f)
tuTawwiliina
تُطَوِّلِينَ
du (f) - nutid
Tawwalti
طَوَّلتِ
du (f) - dåtid
tuTawwilii
تُطَوِّلِي
du (f) - subjunktiv
tuTawwilii
تُطَوِّلِي
du (f) - jussiv
han
yuTawwilu
يُطَوِّلُ
han - nutid
Tawwala
طَوَّلَ
han - dåtid
yuTawwil
يُطَوِّل
han - subjunktiv
yuTawwil
يُطَوِّل
han - jussiv
hon
tuTawwilu
تُطَوِّلُ
hon - nutid
Tawwalat
طَوَّلَت
hon - dåtid
tuTawwil
تُطَوِّل
hon - subjunktiv
tuTawwil
تُطَوِّل
hon - jussiv
vi
nuTawwilu
نُطَوِّلُ
vi - nutid
Tawwalnaa
طَوَّلنَا
vi - dåtid
nuTawwil
نُطَوِّل
vi - subjunktiv
nuTawwil
نُطَوِّل
vi - jussiv
ni (m)
tuTawwiluuna
تُطَوِّلُونَ
ni (m) - nutid
Tawwaltum
طَوَّلتُم
ni (m) - dåtid
tuTawwiluu
تُطَوِّلُوا
ni (m) - subjunktiv
tuTawwiluu
تُطَوِّلُوا
ni (m) - jussiv
ni (f)
tuTawwilna
تُطَوِّلنَ
ni (f) - nutid
Tawwaltunna
طَوَّلتُنَّ
ni (f) - dåtid
tuTawwilna
تُطَوِّلنَ
ni (f) - subjunktiv
tuTawwilna
تُطَوِّلنَ
ni (f) - jussiv
de (m)
yuTawwiluuna
يُطَوِّلُونَ
de (m) - nutid
Tawwaluu
طَوَّلُوا
de (m) - dåtid
yuTawwiluu
يُطَوِّلُوا
de (m) - subjunktiv
yuTawwiluu
يُطَوِّلُوا
de (m) - jussiv
de (f)
yuTawwilna
يُطَوِّلنَ
de (f) - nutid
Tawwalna
طَوَّلنَ
de (f) - dåtid
yuTawwilna
يُطَوِّلنَ
de (f) - subjunktiv
yuTawwilna
يُطَوِّلنَ
de (f) - jussiv
ni två
tuTawwilaani
تُطَوِّلَانِ
ni två - nutid
Tawwaltumaa
طَوَّلتُمَا
ni två - dåtid
tuTawwilaa
تُطَوِّلَا
ni två - subjunktiv
tuTawwilaa
تُطَوِّلَا
ni två - jussiv
de två (m)
yuTawwilaani
يُطَوِّلَانِ
de två (m) - nutid
Tawwalaa
طَوَّلَا
de två (m) - dåtid
yuTawwilaa
يُطَوِّلَا
de två (m) - subjunktiv
yuTawwilaa
يُطَوِّلَا
de två (m) - jussiv
de två (f)
tuTawwilaani
تُطَوِّلَانِ
de två (f) - nutid
Tawwalataa
طَوَّلَتَا
de två (f) - dåtid
tuTawwilaa
تُطَوِّلَا
de två (f) - subjunktiv
tuTawwilaa
تُطَوِّلَا
de två (f) - jussiv
Verb i dåtid böjs genom att slutet ändras.
Verb i nutid böjs genom att både början och slutet av ordet ändras.
Den vanligaste nutidsformen är imperfekt indikativ, den kallas jag bara nutid i tabellen ovan.
Subjunktiv (som även kallas imperfekt subjunkiv) används efter subjunktivpartiklarna att och kommer inte att.
Jussiv (som även kallas imperfekt jussiv) används bland annat efter partikeln lam för att negera dåtid.
Imperativ används vid uppmaningar.