Böjningsformer av verbet 'att aktivera, sätta i rörelse'
nutid
dåtid
subjunktiv
jussiv
jag
'uHarriku
أُحَرِّكُ
jag - nutid
Harraktu
حَرَّكتُ
jag - dåtid
'uHarrik
أُحَرِّك
jag - subjunktiv
'uHarrik
أُحَرِّك
jag - jussiv
du (m)
tuHarriku
تُحَرِّكُ
du (m) - nutid
Harrakta
حَرَّكتَ
du (m) - dåtid
tuHarrik
تُحَرِّك
du (m) - subjunktiv
tuHarrik
تُحَرِّك
du (m) - jussiv
du (f)
tuHarrikiina
تُحَرِّكِينَ
du (f) - nutid
Harrakti
حَرَّكتِ
du (f) - dåtid
tuHarrikii
تُحَرِّكِي
du (f) - subjunktiv
tuHarrikii
تُحَرِّكِي
du (f) - jussiv
han
yuHarriku
يُحَرِّكُ
han - nutid
Harraka
حَرَّكَ
han - dåtid
yuHarrik
يُحَرِّك
han - subjunktiv
yuHarrik
يُحَرِّك
han - jussiv
hon
tuHarriku
تُحَرِّكُ
hon - nutid
Harrakat
حَرَّكَت
hon - dåtid
tuHarrik
تُحَرِّك
hon - subjunktiv
tuHarrik
تُحَرِّك
hon - jussiv
vi
nuHarriku
نُحَرِّكُ
vi - nutid
Harraknaa
حَرَّكنَا
vi - dåtid
nuHarrik
نُحَرِّك
vi - subjunktiv
nuHarrik
نُحَرِّك
vi - jussiv
ni (m)
tuHarrikuuna
تُحَرِّكُونَ
ni (m) - nutid
Harraktum
حَرَّكتُم
ni (m) - dåtid
tuHarrikuu
تُحَرِّكُوا
ni (m) - subjunktiv
tuHarrikuu
تُحَرِّكُوا
ni (m) - jussiv
ni (f)
tuHarrikna
تُحَرِّكنَ
ni (f) - nutid
Harraktunna
حَرَّكتُنَّ
ni (f) - dåtid
tuHarrikna
تُحَرِّكنَ
ni (f) - subjunktiv
tuHarrikna
تُحَرِّكنَ
ni (f) - jussiv
de (m)
yuHarrikuuna
يُحَرِّكُونَ
de (m) - nutid
Harrakuu
حَرَّكُوا
de (m) - dåtid
yuHarrikuu
يُحَرِّكُوا
de (m) - subjunktiv
yuHarrikuu
يُحَرِّكُوا
de (m) - jussiv
de (f)
yuHarrikna
يُحَرِّكنَ
de (f) - nutid
Harrakna
حَرَّكنَ
de (f) - dåtid
yuHarrikna
يُحَرِّكنَ
de (f) - subjunktiv
yuHarrikna
يُحَرِّكنَ
de (f) - jussiv
ni två
tuHarrikaani
تُحَرِّكَانِ
ni två - nutid
Harraktumaa
حَرَّكتُمَا
ni två - dåtid
tuHarrikaa
تُحَرِّكَا
ni två - subjunktiv
tuHarrikaa
تُحَرِّكَا
ni två - jussiv
de två (m)
yuHarrikaani
يُحَرِّكَانِ
de två (m) - nutid
Harrakaa
حَرَّكَا
de två (m) - dåtid
yuHarrikaa
يُحَرِّكَا
de två (m) - subjunktiv
yuHarrikaa
يُحَرِّكَا
de två (m) - jussiv
de två (f)
tuHarrikaani
تُحَرِّكَانِ
de två (f) - nutid
Harrakataa
حَرَّكَتَا
de två (f) - dåtid
tuHarrikaa
تُحَرِّكَا
de två (f) - subjunktiv
tuHarrikaa
تُحَرِّكَا
de två (f) - jussiv
Verb i dåtid böjs genom att slutet ändras.
Verb i nutid böjs genom att både början och slutet av ordet ändras.
Den vanligaste nutidsformen är imperfekt indikativ, den kallas jag bara nutid i tabellen ovan.
Subjunktiv (som även kallas imperfekt subjunkiv) används efter subjunktivpartiklarna att och kommer inte att.
Jussiv (som även kallas imperfekt jussiv) används bland annat efter partikeln lam för att negera dåtid.
Imperativ används vid uppmaningar.