Böjningsformer av verbet 'att pressa'
nutid
dåtid
subjunktiv
jussiv
jag
'aDghaTu
أَضغَطُ
jag - nutid
DaghaTtu
ضَغَطتُ
jag - dåtid
'aDghaTa
أَضغَطَ
jag - subjunktiv
'aDghaT
أَضغَط
jag - jussiv
du (m)
taDghaTu
تَضغَطُ
du (m) - nutid
DaghaTta
ضَغَطتَ
du (m) - dåtid
taDghaTa
تَضغَطَ
du (m) - subjunktiv
taDghaT
تَضغَط
du (m) - jussiv
du (f)
taDghaTiina
تَضغَطِينَ
du (f) - nutid
DaghaTti
ضَغَطتِ
du (f) - dåtid
taDghaTii
تَضغَطِي
du (f) - subjunktiv
taDghaTii
تَضغَطِي
du (f) - jussiv
han
yaDghaTu
يَضغَطُ
han - nutid
DaghaTa
ضَغَطَ
han - dåtid
yaDghaTa
يَضغَطَ
han - subjunktiv
yaDghaT
يَضغَط
han - jussiv
hon
taDghaTu
تَضغَطُ
hon - nutid
DaghaTat
ضَغَطَت
hon - dåtid
taDghaTa
تَضغَطَ
hon - subjunktiv
taDghaT
تَضغَط
hon - jussiv
vi
naDghaTu
نَضغَطُ
vi - nutid
DaghaTnaa
ضَغَطنَا
vi - dåtid
naDghaTa
نَضغَطَ
vi - subjunktiv
naDghaT
نَضغَط
vi - jussiv
ni (m)
taDghaTuuna
تَضغَطُونَ
ni (m) - nutid
DaghaTtum
ضَغَطتُم
ni (m) - dåtid
taDghaTuu
تَضغَطُوا
ni (m) - subjunktiv
taDghaTuu
تَضغَطُوا
ni (m) - jussiv
ni (f)
taDghaTna
تَضغَطنَ
ni (f) - nutid
DaghaTtunna
ضَغَطتُنَّ
ni (f) - dåtid
taDghaTna
تَضغَطنَ
ni (f) - subjunktiv
taDghaTna
تَضغَطنَ
ni (f) - jussiv
de (m)
yaDghaTuuna
يَضغَطُونَ
de (m) - nutid
DaghaTuu
ضَغَطُوا
de (m) - dåtid
yaDghaTuu
يَضغَطُوا
de (m) - subjunktiv
yaDghaTuu
يَضغَطُوا
de (m) - jussiv
de (f)
yaDghaTna
يَضغَطنَ
de (f) - nutid
DaghaTna
ضَغَطنَ
de (f) - dåtid
yaDghaTna
يَضغَطنَ
de (f) - subjunktiv
yaDghaTna
يَضغَطنَ
de (f) - jussiv
ni två
taDghaTaani
تَضغَطَانِ
ni två - nutid
DaghaTtumaa
ضَغَطتُمَا
ni två - dåtid
taDghaTaa
تَضغَطَا
ni två - subjunktiv
taDghaTaa
تَضغَطَا
ni två - jussiv
de två (m)
yaDghaTaani
يَضغَطَانِ
de två (m) - nutid
DaghaTaa
ضَغَطَا
de två (m) - dåtid
yaDghaTaa
يَضغَطَا
de två (m) - subjunktiv
yaDghaTaa
يَضغَطَا
de två (m) - jussiv
de två (f)
taDghaTaani
تَضغَطَانِ
de två (f) - nutid
DaghaTataa
ضَغَطَتَا
de två (f) - dåtid
taDghaTaa
تَضغَطَا
de två (f) - subjunktiv
taDghaTaa
تَضغَطَا
de två (f) - jussiv
Imperativ
du (m)
'iDghaT
إِضغَط
du (m) - imperativ
du (f)
'iDghaTii
إِضغَطِي
du (f) - imperativ
du (dual)
'iDghaTaa
إِضغَطَا
du (dual) - imperativ
ni (m)
'iDghaTuu
إِضغَطُوا
ni (m) - imperativ
ni (f)
'iDghaTna
إِضغَطنَ
ni (f) - imperativ
Verb i dåtid böjs genom att slutet ändras.
Verb i nutid böjs genom att både början och slutet av ordet ändras.
Den vanligaste nutidsformen är imperfekt indikativ, den kallas jag bara nutid i tabellen ovan.
Subjunktiv (som även kallas imperfekt subjunkiv) används efter subjunktivpartiklarna att och kommer inte att.
Jussiv (som även kallas imperfekt jussiv) används bland annat efter partikeln lam för att negera dåtid.
Imperativ används vid uppmaningar.