Böjningsformer av verbet 'att pruta, skiljas frÃ¥n'
nutid
dåtid
subjunktiv
jussiv
jag
'ufaaSilu
أُفَاصِلُ
jag - nutid
faaSaltu
فَاصَلتُ
jag - dåtid
'ufaaSil
أُفَاصِل
jag - subjunktiv
'ufaaSil
أُفَاصِل
jag - jussiv
du (m)
tufaaSilu
تُفَاصِلُ
du (m) - nutid
faaSalta
فَاصَلتَ
du (m) - dåtid
tufaaSil
تُفَاصِل
du (m) - subjunktiv
tufaaSil
تُفَاصِل
du (m) - jussiv
du (f)
tufaaSiliina
تُفَاصِلِينَ
du (f) - nutid
faaSalti
فَاصَلتِ
du (f) - dåtid
tufaaSilii
تُفَاصِلِي
du (f) - subjunktiv
tufaaSilii
تُفَاصِلِي
du (f) - jussiv
han
yufaaSilu
يُفَاصِلُ
han - nutid
faaSala
فَاصَلَ
han - dåtid
yufaaSil
يُفَاصِل
han - subjunktiv
yufaaSil
يُفَاصِل
han - jussiv
hon
tufaaSilu
تُفَاصِلُ
hon - nutid
faaSalat
فَاصَلَت
hon - dåtid
tufaaSil
تُفَاصِل
hon - subjunktiv
tufaaSil
تُفَاصِل
hon - jussiv
vi
nufaaSilu
نُفَاصِلُ
vi - nutid
faaSalnaa
فَاصَلنَا
vi - dåtid
nufaaSil
نُفَاصِل
vi - subjunktiv
nufaaSil
نُفَاصِل
vi - jussiv
ni (m)
tufaaSiluuna
تُفَاصِلُونَ
ni (m) - nutid
faaSaltum
فَاصَلتُم
ni (m) - dåtid
tufaaSiluu
تُفَاصِلُوا
ni (m) - subjunktiv
tufaaSiluu
تُفَاصِلُوا
ni (m) - jussiv
ni (f)
tufaaSilna
تُفَاصِلنَ
ni (f) - nutid
faaSaltunna
فَاصَلتُنَّ
ni (f) - dåtid
tufaaSilna
تُفَاصِلنَ
ni (f) - subjunktiv
tufaaSilna
تُفَاصِلنَ
ni (f) - jussiv
de (m)
yufaaSiluuna
يُفَاصِلُونَ
de (m) - nutid
faaSaluu
فَاصَلُوا
de (m) - dåtid
yufaaSiluu
يُفَاصِلُوا
de (m) - subjunktiv
yufaaSiluu
يُفَاصِلُوا
de (m) - jussiv
de (f)
yufaaSilna
يُفَاصِلنَ
de (f) - nutid
faaSalna
فَاصَلنَ
de (f) - dåtid
yufaaSilna
يُفَاصِلنَ
de (f) - subjunktiv
yufaaSilna
يُفَاصِلنَ
de (f) - jussiv
ni två
tufaaSilaani
تُفَاصِلَانِ
ni två - nutid
faaSaltumaa
فَاصَلتُمَا
ni två - dåtid
tufaaSilaa
تُفَاصِلَا
ni två - subjunktiv
tufaaSilaa
تُفَاصِلَا
ni två - jussiv
de två (m)
yufaaSilaani
يُفَاصِلَانِ
de två (m) - nutid
faaSalaa
فَاصَلَا
de två (m) - dåtid
yufaaSilaa
يُفَاصِلَا
de två (m) - subjunktiv
yufaaSilaa
يُفَاصِلَا
de två (m) - jussiv
de två (f)
tufaaSilaani
تُفَاصِلَانِ
de två (f) - nutid
faaSalataa
فَاصَلَتَا
de två (f) - dåtid
tufaaSilaa
تُفَاصِلَا
de två (f) - subjunktiv
tufaaSilaa
تُفَاصِلَا
de två (f) - jussiv
Verb i dåtid böjs genom att slutet ändras.
Verb i nutid böjs genom att både början och slutet av ordet ändras.
Den vanligaste nutidsformen är imperfekt indikativ, den kallas jag bara nutid i tabellen ovan.
Subjunktiv (som även kallas imperfekt subjunkiv) används efter subjunktivpartiklarna att och kommer inte att.
Jussiv (som även kallas imperfekt jussiv) används bland annat efter partikeln lam för att negera dåtid.
Imperativ används vid uppmaningar.