Böjningsformer av verbet 'att droppa, peka'
nutid
dåtid
subjunktiv
jussiv
jag
'anquTu
أَنقُطُ
jag - nutid
naqaTtu
نَقَطتُ
jag - dåtid
'anquTa
أَنقُطَ
jag - subjunktiv
'anquT
أَنقُط
jag - jussiv
du (m)
tanquTu
تَنقُطُ
du (m) - nutid
naqaTta
نَقَطتَ
du (m) - dåtid
tanquTa
تَنقُطَ
du (m) - subjunktiv
tanquT
تَنقُط
du (m) - jussiv
du (f)
tanquTiina
تَنقُطِينَ
du (f) - nutid
naqaTti
نَقَطتِ
du (f) - dåtid
tanquTii
تَنقُطِي
du (f) - subjunktiv
tanquTii
تَنقُطِي
du (f) - jussiv
han
yanquTu
يَنقُطُ
han - nutid
naqaTa
نَقَطَ
han - dåtid
yanquTa
يَنقُطَ
han - subjunktiv
yanquT
يَنقُط
han - jussiv
hon
tanquTu
تَنقُطُ
hon - nutid
naqaTat
نَقَطَت
hon - dåtid
tanquTa
تَنقُطَ
hon - subjunktiv
tanquT
تَنقُط
hon - jussiv
vi
nanquTu
نَنقُطُ
vi - nutid
naqaTnaa
نَقَطنَا
vi - dåtid
nanquTa
نَنقُطَ
vi - subjunktiv
nanquT
نَنقُط
vi - jussiv
ni (m)
tanquTuuna
تَنقُطُونَ
ni (m) - nutid
naqaTtum
نَقَطتُم
ni (m) - dåtid
tanquTuu
تَنقُطُوا
ni (m) - subjunktiv
tanquTuu
تَنقُطُوا
ni (m) - jussiv
ni (f)
tanquTna
تَنقُطنَ
ni (f) - nutid
naqaTtunna
نَقَطتُنَّ
ni (f) - dåtid
tanquTna
تَنقُطنَ
ni (f) - subjunktiv
tanquTna
تَنقُطنَ
ni (f) - jussiv
de (m)
yanquTuuna
يَنقُطُونَ
de (m) - nutid
naqaTuu
نَقَطُوا
de (m) - dåtid
yanquTuu
يَنقُطُوا
de (m) - subjunktiv
yanquTuu
يَنقُطُوا
de (m) - jussiv
de (f)
yanquTna
يَنقُطنَ
de (f) - nutid
naqaTna
نَقَطنَ
de (f) - dåtid
yanquTna
يَنقُطنَ
de (f) - subjunktiv
yanquTna
يَنقُطنَ
de (f) - jussiv
ni två
tanquTaani
تَنقُطَانِ
ni två - nutid
naqaTtumaa
نَقَطتُمَا
ni två - dåtid
tanquTaa
تَنقُطَا
ni två - subjunktiv
tanquTaa
تَنقُطَا
ni två - jussiv
de två (m)
yanquTaani
يَنقُطَانِ
de två (m) - nutid
naqaTaa
نَقَطَا
de två (m) - dåtid
yanquTaa
يَنقُطَا
de två (m) - subjunktiv
yanquTaa
يَنقُطَا
de två (m) - jussiv
de två (f)
tanquTaani
تَنقُطَانِ
de två (f) - nutid
naqaTataa
نَقَطَتَا
de två (f) - dåtid
tanquTaa
تَنقُطَا
de två (f) - subjunktiv
tanquTaa
تَنقُطَا
de två (f) - jussiv
Imperativ
du (m)
'unquT
أُنقُط
du (m) - imperativ
du (f)
'unquTii
أُنقُطِي
du (f) - imperativ
du (dual)
'unquTaa
أُنقُطَا
du (dual) - imperativ
ni (m)
'unquTuu
أُنقُطُوا
ni (m) - imperativ
ni (f)
'unquTna
أُنقُطنَ
ni (f) - imperativ
Verb i dåtid böjs genom att slutet ändras.
Verb i nutid böjs genom att både början och slutet av ordet ändras.
Den vanligaste nutidsformen är imperfekt indikativ, den kallas jag bara nutid i tabellen ovan.
Subjunktiv (som även kallas imperfekt subjunkiv) används efter subjunktivpartiklarna att och kommer inte att.
Jussiv (som även kallas imperfekt jussiv) används bland annat efter partikeln lam för att negera dåtid.
Imperativ används vid uppmaningar.