Böjningsformer av verbet 'att fÃ¥ att knäböja'
nutid
dåtid
subjunktiv
jussiv
jag
'urakki3u
أُرَكِّعُ
jag - nutid
rakka3tu
رَكَّعتُ
jag - dåtid
'urakki3
أُرَكِّع
jag - subjunktiv
'urakki3
أُرَكِّع
jag - jussiv
du (m)
turakki3u
تُرَكِّعُ
du (m) - nutid
rakka3ta
رَكَّعتَ
du (m) - dåtid
turakki3
تُرَكِّع
du (m) - subjunktiv
turakki3
تُرَكِّع
du (m) - jussiv
du (f)
turakki3iina
تُرَكِّعِينَ
du (f) - nutid
rakka3ti
رَكَّعتِ
du (f) - dåtid
turakki3ii
تُرَكِّعِي
du (f) - subjunktiv
turakki3ii
تُرَكِّعِي
du (f) - jussiv
han
yurakki3u
يُرَكِّعُ
han - nutid
rakka3a
رَكَّعَ
han - dåtid
yurakki3
يُرَكِّع
han - subjunktiv
yurakki3
يُرَكِّع
han - jussiv
hon
turakki3u
تُرَكِّعُ
hon - nutid
rakka3at
رَكَّعَت
hon - dåtid
turakki3
تُرَكِّع
hon - subjunktiv
turakki3
تُرَكِّع
hon - jussiv
vi
nurakki3u
نُرَكِّعُ
vi - nutid
rakka3naa
رَكَّعنَا
vi - dåtid
nurakki3
نُرَكِّع
vi - subjunktiv
nurakki3
نُرَكِّع
vi - jussiv
ni (m)
turakki3uuna
تُرَكِّعُونَ
ni (m) - nutid
rakka3tum
رَكَّعتُم
ni (m) - dåtid
turakki3uu
تُرَكِّعُوا
ni (m) - subjunktiv
turakki3uu
تُرَكِّعُوا
ni (m) - jussiv
ni (f)
turakki3na
تُرَكِّعنَ
ni (f) - nutid
rakka3tunna
رَكَّعتُنَّ
ni (f) - dåtid
turakki3na
تُرَكِّعنَ
ni (f) - subjunktiv
turakki3na
تُرَكِّعنَ
ni (f) - jussiv
de (m)
yurakki3uuna
يُرَكِّعُونَ
de (m) - nutid
rakka3uu
رَكَّعُوا
de (m) - dåtid
yurakki3uu
يُرَكِّعُوا
de (m) - subjunktiv
yurakki3uu
يُرَكِّعُوا
de (m) - jussiv
de (f)
yurakki3na
يُرَكِّعنَ
de (f) - nutid
rakka3na
رَكَّعنَ
de (f) - dåtid
yurakki3na
يُرَكِّعنَ
de (f) - subjunktiv
yurakki3na
يُرَكِّعنَ
de (f) - jussiv
ni två
turakki3aani
تُرَكِّعَانِ
ni två - nutid
rakka3tumaa
رَكَّعتُمَا
ni två - dåtid
turakki3aa
تُرَكِّعَا
ni två - subjunktiv
turakki3aa
تُرَكِّعَا
ni två - jussiv
de två (m)
yurakki3aani
يُرَكِّعَانِ
de två (m) - nutid
rakka3aa
رَكَّعَا
de två (m) - dåtid
yurakki3aa
يُرَكِّعَا
de två (m) - subjunktiv
yurakki3aa
يُرَكِّعَا
de två (m) - jussiv
de två (f)
turakki3aani
تُرَكِّعَانِ
de två (f) - nutid
rakka3ataa
رَكَّعَتَا
de två (f) - dåtid
turakki3aa
تُرَكِّعَا
de två (f) - subjunktiv
turakki3aa
تُرَكِّعَا
de två (f) - jussiv
Verb i dåtid böjs genom att slutet ändras.
Verb i nutid böjs genom att både början och slutet av ordet ändras.
Den vanligaste nutidsformen är imperfekt indikativ, den kallas jag bara nutid i tabellen ovan.
Subjunktiv (som även kallas imperfekt subjunkiv) används efter subjunktivpartiklarna att och kommer inte att.
Jussiv (som även kallas imperfekt jussiv) används bland annat efter partikeln lam för att negera dåtid.
Imperativ används vid uppmaningar.