Böjningsformer av verbet 'att manövrera'
nutid
dåtid
subjunktiv
jussiv
jag
'unaawiru
أُنَاوِرُ
jag - nutid
naawartu
نَاوَرتُ
jag - dåtid
'unaawir
أُنَاوِر
jag - subjunktiv
'unaawir
أُنَاوِر
jag - jussiv
du (m)
tunaawiru
تُنَاوِرُ
du (m) - nutid
naawarta
نَاوَرتَ
du (m) - dåtid
tunaawir
تُنَاوِر
du (m) - subjunktiv
tunaawir
تُنَاوِر
du (m) - jussiv
du (f)
tunaawiriina
تُنَاوِرِينَ
du (f) - nutid
naawarti
نَاوَرتِ
du (f) - dåtid
tunaawirii
تُنَاوِرِي
du (f) - subjunktiv
tunaawirii
تُنَاوِرِي
du (f) - jussiv
han
yunaawiru
يُنَاوِرُ
han - nutid
naawara
نَاوَرَ
han - dåtid
yunaawir
يُنَاوِر
han - subjunktiv
yunaawir
يُنَاوِر
han - jussiv
hon
tunaawiru
تُنَاوِرُ
hon - nutid
naawarat
نَاوَرَت
hon - dåtid
tunaawir
تُنَاوِر
hon - subjunktiv
tunaawir
تُنَاوِر
hon - jussiv
vi
nunaawiru
نُنَاوِرُ
vi - nutid
naawarnaa
نَاوَرنَا
vi - dåtid
nunaawir
نُنَاوِر
vi - subjunktiv
nunaawir
نُنَاوِر
vi - jussiv
ni (m)
tunaawiruuna
تُنَاوِرُونَ
ni (m) - nutid
naawartum
نَاوَرتُم
ni (m) - dåtid
tunaawiruu
تُنَاوِرُوا
ni (m) - subjunktiv
tunaawiruu
تُنَاوِرُوا
ni (m) - jussiv
ni (f)
tunaawirna
تُنَاوِرنَ
ni (f) - nutid
naawartunna
نَاوَرتُنَّ
ni (f) - dåtid
tunaawirna
تُنَاوِرنَ
ni (f) - subjunktiv
tunaawirna
تُنَاوِرنَ
ni (f) - jussiv
de (m)
yunaawiruuna
يُنَاوِرُونَ
de (m) - nutid
naawaruu
نَاوَرُوا
de (m) - dåtid
yunaawiruu
يُنَاوِرُوا
de (m) - subjunktiv
yunaawiruu
يُنَاوِرُوا
de (m) - jussiv
de (f)
yunaawirna
يُنَاوِرنَ
de (f) - nutid
naawarna
نَاوَرنَ
de (f) - dåtid
yunaawirna
يُنَاوِرنَ
de (f) - subjunktiv
yunaawirna
يُنَاوِرنَ
de (f) - jussiv
ni två
tunaawiraani
تُنَاوِرَانِ
ni två - nutid
naawartumaa
نَاوَرتُمَا
ni två - dåtid
tunaawiraa
تُنَاوِرَا
ni två - subjunktiv
tunaawiraa
تُنَاوِرَا
ni två - jussiv
de två (m)
yunaawiraani
يُنَاوِرَانِ
de två (m) - nutid
naawaraa
نَاوَرَا
de två (m) - dåtid
yunaawiraa
يُنَاوِرَا
de två (m) - subjunktiv
yunaawiraa
يُنَاوِرَا
de två (m) - jussiv
de två (f)
tunaawiraani
تُنَاوِرَانِ
de två (f) - nutid
naawarataa
نَاوَرَتَا
de två (f) - dåtid
tunaawiraa
تُنَاوِرَا
de två (f) - subjunktiv
tunaawiraa
تُنَاوِرَا
de två (f) - jussiv
Verb i dåtid böjs genom att slutet ändras.
Verb i nutid böjs genom att både början och slutet av ordet ändras.
Den vanligaste nutidsformen är imperfekt indikativ, den kallas jag bara nutid i tabellen ovan.
Subjunktiv (som även kallas imperfekt subjunkiv) används efter subjunktivpartiklarna att och kommer inte att.
Jussiv (som även kallas imperfekt jussiv) används bland annat efter partikeln lam för att negera dåtid.
Imperativ används vid uppmaningar.