Böjningsformer av verbet 'att skämta'
nutid
dåtid
subjunktiv
jussiv
jag
'amzaHu
أَمزَحُ
jag - nutid
mazaHtu
مَزَحتُ
jag - dåtid
'amzaHa
أَمزَحَ
jag - subjunktiv
'amzaH
أَمزَح
jag - jussiv
du (m)
tamzaHu
تَمزَحُ
du (m) - nutid
mazaHta
مَزَحتَ
du (m) - dåtid
tamzaHa
تَمزَحَ
du (m) - subjunktiv
tamzaH
تَمزَح
du (m) - jussiv
du (f)
tamzaHiina
تَمزَحِينَ
du (f) - nutid
mazaHti
مَزَحتِ
du (f) - dåtid
tamzaHii
تَمزَحِي
du (f) - subjunktiv
tamzaHii
تَمزَحِي
du (f) - jussiv
han
yamzaHu
يَمزَحُ
han - nutid
mazaHa
مَزَحَ
han - dåtid
yamzaHa
يَمزَحَ
han - subjunktiv
yamzaH
يَمزَح
han - jussiv
hon
tamzaHu
تَمزَحُ
hon - nutid
mazaHat
مَزَحَت
hon - dåtid
tamzaHa
تَمزَحَ
hon - subjunktiv
tamzaH
تَمزَح
hon - jussiv
vi
namzaHu
نَمزَحُ
vi - nutid
mazaHnaa
مَزَحنَا
vi - dåtid
namzaHa
نَمزَحَ
vi - subjunktiv
namzaH
نَمزَح
vi - jussiv
ni (m)
tamzaHuuna
تَمزَحُونَ
ni (m) - nutid
mazaHtum
مَزَحتُم
ni (m) - dåtid
tamzaHuu
تَمزَحُوا
ni (m) - subjunktiv
tamzaHuu
تَمزَحُوا
ni (m) - jussiv
ni (f)
tamzaHna
تَمزَحنَ
ni (f) - nutid
mazaHtunna
مَزَحتُنَّ
ni (f) - dåtid
tamzaHna
تَمزَحنَ
ni (f) - subjunktiv
tamzaHna
تَمزَحنَ
ni (f) - jussiv
de (m)
yamzaHuuna
يَمزَحُونَ
de (m) - nutid
mazaHuu
مَزَحُوا
de (m) - dåtid
yamzaHuu
يَمزَحُوا
de (m) - subjunktiv
yamzaHuu
يَمزَحُوا
de (m) - jussiv
de (f)
yamzaHna
يَمزَحنَ
de (f) - nutid
mazaHna
مَزَحنَ
de (f) - dåtid
yamzaHna
يَمزَحنَ
de (f) - subjunktiv
yamzaHna
يَمزَحنَ
de (f) - jussiv
ni två
tamzaHaani
تَمزَحَانِ
ni två - nutid
mazaHtumaa
مَزَحتُمَا
ni två - dåtid
tamzaHaa
تَمزَحَا
ni två - subjunktiv
tamzaHaa
تَمزَحَا
ni två - jussiv
de två (m)
yamzaHaani
يَمزَحَانِ
de två (m) - nutid
mazaHaa
مَزَحَا
de två (m) - dåtid
yamzaHaa
يَمزَحَا
de två (m) - subjunktiv
yamzaHaa
يَمزَحَا
de två (m) - jussiv
de två (f)
tamzaHaani
تَمزَحَانِ
de två (f) - nutid
mazaHataa
مَزَحَتَا
de två (f) - dåtid
tamzaHaa
تَمزَحَا
de två (f) - subjunktiv
tamzaHaa
تَمزَحَا
de två (f) - jussiv
Imperativ
du (m)
'imzaH
إِمزَح
du (m) - imperativ
du (f)
'imzaHii
إِمزَحِي
du (f) - imperativ
du (dual)
'imzaHaa
إِمزَحَا
du (dual) - imperativ
ni (m)
'imzaHuu
إِمزَحُوا
ni (m) - imperativ
ni (f)
'imzaHna
إِمزَحنَ
ni (f) - imperativ
Verb i dåtid böjs genom att slutet ändras.
Verb i nutid böjs genom att både början och slutet av ordet ändras.
Den vanligaste nutidsformen är imperfekt indikativ, den kallas jag bara nutid i tabellen ovan.
Subjunktiv (som även kallas imperfekt subjunkiv) används efter subjunktivpartiklarna att och kommer inte att.
Jussiv (som även kallas imperfekt jussiv) används bland annat efter partikeln lam för att negera dåtid.
Imperativ används vid uppmaningar.