Böjningsformer av verbet 'att skynda'
nutid
dåtid
subjunktiv
jussiv
jag
'ahra3u
أَهرَعُ
jag - nutid
hari3tu
هَرِعتُ
jag - dåtid
'ahra3a
أَهرَعَ
jag - subjunktiv
'ahra3
أَهرَع
jag - jussiv
du (m)
tahra3u
تَهرَعُ
du (m) - nutid
hari3ta
هَرِعتَ
du (m) - dåtid
tahra3a
تَهرَعَ
du (m) - subjunktiv
tahra3
تَهرَع
du (m) - jussiv
du (f)
tahra3iina
تَهرَعِينَ
du (f) - nutid
hari3ti
هَرِعتِ
du (f) - dåtid
tahra3ii
تَهرَعِي
du (f) - subjunktiv
tahra3ii
تَهرَعِي
du (f) - jussiv
han
yahra3u
يَهرَعُ
han - nutid
hari3a
هَرِعَ
han - dåtid
yahra3a
يَهرَعَ
han - subjunktiv
yahra3
يَهرَع
han - jussiv
hon
tahra3u
تَهرَعُ
hon - nutid
hari3at
هَرِعَت
hon - dåtid
tahra3a
تَهرَعَ
hon - subjunktiv
tahra3
تَهرَع
hon - jussiv
vi
nahra3u
نَهرَعُ
vi - nutid
hari3naa
هَرِعنَا
vi - dåtid
nahra3a
نَهرَعَ
vi - subjunktiv
nahra3
نَهرَع
vi - jussiv
ni (m)
tahra3uuna
تَهرَعُونَ
ni (m) - nutid
hari3tum
هَرِعتُم
ni (m) - dåtid
tahra3uu
تَهرَعُوا
ni (m) - subjunktiv
tahra3uu
تَهرَعُوا
ni (m) - jussiv
ni (f)
tahra3na
تَهرَعنَ
ni (f) - nutid
hari3tunna
هَرِعتُنَّ
ni (f) - dåtid
tahra3na
تَهرَعنَ
ni (f) - subjunktiv
tahra3na
تَهرَعنَ
ni (f) - jussiv
de (m)
yahra3uuna
يَهرَعُونَ
de (m) - nutid
hari3uu
هَرِعُوا
de (m) - dåtid
yahra3uu
يَهرَعُوا
de (m) - subjunktiv
yahra3uu
يَهرَعُوا
de (m) - jussiv
de (f)
yahra3na
يَهرَعنَ
de (f) - nutid
hari3na
هَرِعنَ
de (f) - dåtid
yahra3na
يَهرَعنَ
de (f) - subjunktiv
yahra3na
يَهرَعنَ
de (f) - jussiv
ni två
tahra3aani
تَهرَعَانِ
ni två - nutid
hari3tumaa
هَرِعتُمَا
ni två - dåtid
tahra3aa
تَهرَعَا
ni två - subjunktiv
tahra3aa
تَهرَعَا
ni två - jussiv
de två (m)
yahra3aani
يَهرَعَانِ
de två (m) - nutid
hari3aa
هَرِعَا
de två (m) - dåtid
yahra3aa
يَهرَعَا
de två (m) - subjunktiv
yahra3aa
يَهرَعَا
de två (m) - jussiv
de två (f)
tahra3aani
تَهرَعَانِ
de två (f) - nutid
hari3ataa
هَرِعَتَا
de två (f) - dåtid
tahra3aa
تَهرَعَا
de två (f) - subjunktiv
tahra3aa
تَهرَعَا
de två (f) - jussiv
Imperativ
du (m)
'ihra3
إِهرَع
du (m) - imperativ
du (f)
'ihra3ii
إِهرَعِي
du (f) - imperativ
du (dual)
'ihra3aa
إِهرَعَا
du (dual) - imperativ
ni (m)
'ihra3uu
إِهرَعُوا
ni (m) - imperativ
ni (f)
'ihra3na
إِهرَعنَ
ni (f) - imperativ
Verb i dåtid böjs genom att slutet ändras.
Verb i nutid böjs genom att både början och slutet av ordet ändras.
Den vanligaste nutidsformen är imperfekt indikativ, den kallas jag bara nutid i tabellen ovan.
Subjunktiv (som även kallas imperfekt subjunkiv) används efter subjunktivpartiklarna att och kommer inte att.
Jussiv (som även kallas imperfekt jussiv) används bland annat efter partikeln lam för att negera dåtid.
Imperativ används vid uppmaningar.