Böjningsformer av verbet 'att erbjuda, överlämna'
nutid
dåtid
subjunktiv
jussiv
jag
'unaawilu
أُنَاوِلُ
jag - nutid
naawaltu
نَاوَلتُ
jag - dåtid
'unaawil
أُنَاوِل
jag - subjunktiv
'unaawil
أُنَاوِل
jag - jussiv
du (m)
tunaawilu
تُنَاوِلُ
du (m) - nutid
naawalta
نَاوَلتَ
du (m) - dåtid
tunaawil
تُنَاوِل
du (m) - subjunktiv
tunaawil
تُنَاوِل
du (m) - jussiv
du (f)
tunaawiliina
تُنَاوِلِينَ
du (f) - nutid
naawalti
نَاوَلتِ
du (f) - dåtid
tunaawilii
تُنَاوِلِي
du (f) - subjunktiv
tunaawilii
تُنَاوِلِي
du (f) - jussiv
han
yunaawilu
يُنَاوِلُ
han - nutid
naawala
نَاوَلَ
han - dåtid
yunaawil
يُنَاوِل
han - subjunktiv
yunaawil
يُنَاوِل
han - jussiv
hon
tunaawilu
تُنَاوِلُ
hon - nutid
naawalat
نَاوَلَت
hon - dåtid
tunaawil
تُنَاوِل
hon - subjunktiv
tunaawil
تُنَاوِل
hon - jussiv
vi
nunaawilu
نُنَاوِلُ
vi - nutid
naawalnaa
نَاوَلنَا
vi - dåtid
nunaawil
نُنَاوِل
vi - subjunktiv
nunaawil
نُنَاوِل
vi - jussiv
ni (m)
tunaawiluuna
تُنَاوِلُونَ
ni (m) - nutid
naawaltum
نَاوَلتُم
ni (m) - dåtid
tunaawiluu
تُنَاوِلُوا
ni (m) - subjunktiv
tunaawiluu
تُنَاوِلُوا
ni (m) - jussiv
ni (f)
tunaawilna
تُنَاوِلنَ
ni (f) - nutid
naawaltunna
نَاوَلتُنَّ
ni (f) - dåtid
tunaawilna
تُنَاوِلنَ
ni (f) - subjunktiv
tunaawilna
تُنَاوِلنَ
ni (f) - jussiv
de (m)
yunaawiluuna
يُنَاوِلُونَ
de (m) - nutid
naawaluu
نَاوَلُوا
de (m) - dåtid
yunaawiluu
يُنَاوِلُوا
de (m) - subjunktiv
yunaawiluu
يُنَاوِلُوا
de (m) - jussiv
de (f)
yunaawilna
يُنَاوِلنَ
de (f) - nutid
naawalna
نَاوَلنَ
de (f) - dåtid
yunaawilna
يُنَاوِلنَ
de (f) - subjunktiv
yunaawilna
يُنَاوِلنَ
de (f) - jussiv
ni två
tunaawilaani
تُنَاوِلَانِ
ni två - nutid
naawaltumaa
نَاوَلتُمَا
ni två - dåtid
tunaawilaa
تُنَاوِلَا
ni två - subjunktiv
tunaawilaa
تُنَاوِلَا
ni två - jussiv
de två (m)
yunaawilaani
يُنَاوِلَانِ
de två (m) - nutid
naawalaa
نَاوَلَا
de två (m) - dåtid
yunaawilaa
يُنَاوِلَا
de två (m) - subjunktiv
yunaawilaa
يُنَاوِلَا
de två (m) - jussiv
de två (f)
tunaawilaani
تُنَاوِلَانِ
de två (f) - nutid
naawalataa
نَاوَلَتَا
de två (f) - dåtid
tunaawilaa
تُنَاوِلَا
de två (f) - subjunktiv
tunaawilaa
تُنَاوِلَا
de två (f) - jussiv
Verb i dåtid böjs genom att slutet ändras.
Verb i nutid böjs genom att både början och slutet av ordet ändras.
Den vanligaste nutidsformen är imperfekt indikativ, den kallas jag bara nutid i tabellen ovan.
Subjunktiv (som även kallas imperfekt subjunkiv) används efter subjunktivpartiklarna att och kommer inte att.
Jussiv (som även kallas imperfekt jussiv) används bland annat efter partikeln lam för att negera dåtid.
Imperativ används vid uppmaningar.