Böjningsformer av verbet 'att uppfylla, uppmuntra'


nutid
dåtid
subjunktiv
jussiv
jag
'ushabbi3u
أُشَبِّعُ
jag - nutid
shabba3tu
شَبَّعتُ
jag - dåtid
'ushabbi3
أُشَبِّع
jag - subjunktiv
'ushabbi3
أُشَبِّع
jag - jussiv
du (m)
tushabbi3u
تُشَبِّعُ
du (m) - nutid
shabba3ta
شَبَّعتَ
du (m) - dåtid
tushabbi3
تُشَبِّع
du (m) - subjunktiv
tushabbi3
تُشَبِّع
du (m) - jussiv
du (f)
tushabbi3iina
تُشَبِّعِينَ
du (f) - nutid
shabba3ti
شَبَّعتِ
du (f) - dåtid
tushabbi3ii
تُشَبِّعِي
du (f) - subjunktiv
tushabbi3ii
تُشَبِّعِي
du (f) - jussiv
han
yushabbi3u
يُشَبِّعُ
han - nutid
shabba3a
شَبَّعَ
han - dåtid
yushabbi3
يُشَبِّع
han - subjunktiv
yushabbi3
يُشَبِّع
han - jussiv
hon
tushabbi3u
تُشَبِّعُ
hon - nutid
shabba3at
شَبَّعَت
hon - dåtid
tushabbi3
تُشَبِّع
hon - subjunktiv
tushabbi3
تُشَبِّع
hon - jussiv
vi
nushabbi3u
نُشَبِّعُ
vi - nutid
shabba3naa
شَبَّعنَا
vi - dåtid
nushabbi3
نُشَبِّع
vi - subjunktiv
nushabbi3
نُشَبِّع
vi - jussiv
ni (m)
tushabbi3uuna
تُشَبِّعُونَ
ni (m) - nutid
shabba3tum
شَبَّعتُم
ni (m) - dåtid
tushabbi3uu
تُشَبِّعُوا
ni (m) - subjunktiv
tushabbi3uu
تُشَبِّعُوا
ni (m) - jussiv
ni (f)
tushabbi3na
تُشَبِّعنَ
ni (f) - nutid
shabba3tunna
شَبَّعتُنَّ
ni (f) - dåtid
tushabbi3na
تُشَبِّعنَ
ni (f) - subjunktiv
tushabbi3na
تُشَبِّعنَ
ni (f) - jussiv
de (m)
yushabbi3uuna
يُشَبِّعُونَ
de (m) - nutid
shabba3uu
شَبَّعُوا
de (m) - dåtid
yushabbi3uu
يُشَبِّعُوا
de (m) - subjunktiv
yushabbi3uu
يُشَبِّعُوا
de (m) - jussiv
de (f)
yushabbi3na
يُشَبِّعنَ
de (f) - nutid
shabba3na
شَبَّعنَ
de (f) - dåtid
yushabbi3na
يُشَبِّعنَ
de (f) - subjunktiv
yushabbi3na
يُشَبِّعنَ
de (f) - jussiv
ni två
tushabbi3aani
تُشَبِّعَانِ
ni två - nutid
shabba3tumaa
شَبَّعتُمَا
ni två - dåtid
tushabbi3aa
تُشَبِّعَا
ni två - subjunktiv
tushabbi3aa
تُشَبِّعَا
ni två - jussiv
de två (m)
yushabbi3aani
يُشَبِّعَانِ
de två (m) - nutid
shabba3aa
شَبَّعَا
de två (m) - dåtid
yushabbi3aa
يُشَبِّعَا
de två (m) - subjunktiv
yushabbi3aa
يُشَبِّعَا
de två (m) - jussiv
de två (f)
tushabbi3aani
تُشَبِّعَانِ
de två (f) - nutid
shabba3ataa
شَبَّعَتَا
de två (f) - dåtid
tushabbi3aa
تُشَبِّعَا
de två (f) - subjunktiv
tushabbi3aa
تُشَبِّعَا
de två (f) - jussiv

Verb i dåtid böjs genom att slutet ändras.

Verb i nutid böjs genom att både början och slutet av ordet ändras.

Den vanligaste nutidsformen är imperfekt indikativ, den kallas jag bara nutid i tabellen ovan.

Subjunktiv (som även kallas imperfekt subjunkiv) används efter subjunktivpartiklarna att och kommer inte att.

Jussiv (som även kallas imperfekt jussiv) används bland annat efter partikeln lam för att negera dåtid.

Imperativ används vid uppmaningar.