Böjningsformer av verbet 'att jämföra'
nutid
dåtid
subjunktiv
jussiv
jag
'uqaarinu
أُقَارِنُ
jag - nutid
qaarantu
قَارَنتُ
jag - dåtid
'uqaarin
أُقَارِن
jag - subjunktiv
'uqaarin
أُقَارِن
jag - jussiv
du (m)
tuqaarinu
تُقَارِنُ
du (m) - nutid
qaaranta
قَارَنتَ
du (m) - dåtid
tuqaarin
تُقَارِن
du (m) - subjunktiv
tuqaarin
تُقَارِن
du (m) - jussiv
du (f)
tuqaariniina
تُقَارِنِينَ
du (f) - nutid
qaaranti
قَارَنتِ
du (f) - dåtid
tuqaarinii
تُقَارِنِي
du (f) - subjunktiv
tuqaarinii
تُقَارِنِي
du (f) - jussiv
han
yuqaarinu
يُقَارِنُ
han - nutid
qaarana
قَارَنَ
han - dåtid
yuqaarin
يُقَارِن
han - subjunktiv
yuqaarin
يُقَارِن
han - jussiv
hon
tuqaarinu
تُقَارِنُ
hon - nutid
qaaranat
قَارَنَت
hon - dåtid
tuqaarin
تُقَارِن
hon - subjunktiv
tuqaarin
تُقَارِن
hon - jussiv
vi
nuqaarinu
نُقَارِنُ
vi - nutid
qaarannaa
قَارَنَّا
vi - dåtid
nuqaarin
نُقَارِن
vi - subjunktiv
nuqaarin
نُقَارِن
vi - jussiv
ni (m)
tuqaarinuuna
تُقَارِنُونَ
ni (m) - nutid
qaarantum
قَارَنتُم
ni (m) - dåtid
tuqaarinuu
تُقَارِنُوا
ni (m) - subjunktiv
tuqaarinuu
تُقَارِنُوا
ni (m) - jussiv
ni (f)
tuqaarinna
تُقَارِنَّ
ni (f) - nutid
qaarantunna
قَارَنتُنَّ
ni (f) - dåtid
tuqaarinna
تُقَارِنَّ
ni (f) - subjunktiv
tuqaarinna
تُقَارِنَّ
ni (f) - jussiv
de (m)
yuqaarinuuna
يُقَارِنُونَ
de (m) - nutid
qaaranuu
قَارَنُوا
de (m) - dåtid
yuqaarinuu
يُقَارِنُوا
de (m) - subjunktiv
yuqaarinuu
يُقَارِنُوا
de (m) - jussiv
de (f)
yuqaarinna
يُقَارِنَّ
de (f) - nutid
qaaranna
قَارَنَّ
de (f) - dåtid
yuqaarinna
يُقَارِنَّ
de (f) - subjunktiv
yuqaarinna
يُقَارِنَّ
de (f) - jussiv
ni två
tuqaarinaani
تُقَارِنَانِ
ni två - nutid
qaarantumaa
قَارَنتُمَا
ni två - dåtid
tuqaarinaa
تُقَارِنَا
ni två - subjunktiv
tuqaarinaa
تُقَارِنَا
ni två - jussiv
de två (m)
yuqaarinaani
يُقَارِنَانِ
de två (m) - nutid
qaaranaa
قَارَنَا
de två (m) - dåtid
yuqaarinaa
يُقَارِنَا
de två (m) - subjunktiv
yuqaarinaa
يُقَارِنَا
de två (m) - jussiv
de två (f)
tuqaarinaani
تُقَارِنَانِ
de två (f) - nutid
qaaranataa
قَارَنَتَا
de två (f) - dåtid
tuqaarinaa
تُقَارِنَا
de två (f) - subjunktiv
tuqaarinaa
تُقَارِنَا
de två (f) - jussiv
Verb i dåtid böjs genom att slutet ändras.
Verb i nutid böjs genom att både början och slutet av ordet ändras.
Den vanligaste nutidsformen är imperfekt indikativ, den kallas jag bara nutid i tabellen ovan.
Subjunktiv (som även kallas imperfekt subjunkiv) används efter subjunktivpartiklarna att och kommer inte att.
Jussiv (som även kallas imperfekt jussiv) används bland annat efter partikeln lam för att negera dåtid.
Imperativ används vid uppmaningar.