Böjningsformer av verbet 'att bemyndiga'
nutid
dåtid
subjunktiv
jussiv
jag
'uwakkilu
أُوَكِّلُ
jag - nutid
wakkaltu
وَكَّلتُ
jag - dåtid
'uwakkil
أُوَكِّل
jag - subjunktiv
'uwakkil
أُوَكِّل
jag - jussiv
du (m)
tuwakkilu
تُوَكِّلُ
du (m) - nutid
wakkalta
وَكَّلتَ
du (m) - dåtid
tuwakkil
تُوَكِّل
du (m) - subjunktiv
tuwakkil
تُوَكِّل
du (m) - jussiv
du (f)
tuwakkiliina
تُوَكِّلِينَ
du (f) - nutid
wakkalti
وَكَّلتِ
du (f) - dåtid
tuwakkilii
تُوَكِّلِي
du (f) - subjunktiv
tuwakkilii
تُوَكِّلِي
du (f) - jussiv
han
yuwakkilu
يُوَكِّلُ
han - nutid
wakkala
وَكَّلَ
han - dåtid
yuwakkil
يُوَكِّل
han - subjunktiv
yuwakkil
يُوَكِّل
han - jussiv
hon
tuwakkilu
تُوَكِّلُ
hon - nutid
wakkalat
وَكَّلَت
hon - dåtid
tuwakkil
تُوَكِّل
hon - subjunktiv
tuwakkil
تُوَكِّل
hon - jussiv
vi
nuwakkilu
نُوَكِّلُ
vi - nutid
wakkalnaa
وَكَّلنَا
vi - dåtid
nuwakkil
نُوَكِّل
vi - subjunktiv
nuwakkil
نُوَكِّل
vi - jussiv
ni (m)
tuwakkiluuna
تُوَكِّلُونَ
ni (m) - nutid
wakkaltum
وَكَّلتُم
ni (m) - dåtid
tuwakkiluu
تُوَكِّلُوا
ni (m) - subjunktiv
tuwakkiluu
تُوَكِّلُوا
ni (m) - jussiv
ni (f)
tuwakkilna
تُوَكِّلنَ
ni (f) - nutid
wakkaltunna
وَكَّلتُنَّ
ni (f) - dåtid
tuwakkilna
تُوَكِّلنَ
ni (f) - subjunktiv
tuwakkilna
تُوَكِّلنَ
ni (f) - jussiv
de (m)
yuwakkiluuna
يُوَكِّلُونَ
de (m) - nutid
wakkaluu
وَكَّلُوا
de (m) - dåtid
yuwakkiluu
يُوَكِّلُوا
de (m) - subjunktiv
yuwakkiluu
يُوَكِّلُوا
de (m) - jussiv
de (f)
yuwakkilna
يُوَكِّلنَ
de (f) - nutid
wakkalna
وَكَّلنَ
de (f) - dåtid
yuwakkilna
يُوَكِّلنَ
de (f) - subjunktiv
yuwakkilna
يُوَكِّلنَ
de (f) - jussiv
ni två
tuwakkilaani
تُوَكِّلَانِ
ni två - nutid
wakkaltumaa
وَكَّلتُمَا
ni två - dåtid
tuwakkilaa
تُوَكِّلَا
ni två - subjunktiv
tuwakkilaa
تُوَكِّلَا
ni två - jussiv
de två (m)
yuwakkilaani
يُوَكِّلَانِ
de två (m) - nutid
wakkalaa
وَكَّلَا
de två (m) - dåtid
yuwakkilaa
يُوَكِّلَا
de två (m) - subjunktiv
yuwakkilaa
يُوَكِّلَا
de två (m) - jussiv
de två (f)
tuwakkilaani
تُوَكِّلَانِ
de två (f) - nutid
wakkalataa
وَكَّلَتَا
de två (f) - dåtid
tuwakkilaa
تُوَكِّلَا
de två (f) - subjunktiv
tuwakkilaa
تُوَكِّلَا
de två (f) - jussiv
Verb i dåtid böjs genom att slutet ändras.
Verb i nutid böjs genom att både början och slutet av ordet ändras.
Den vanligaste nutidsformen är imperfekt indikativ, den kallas jag bara nutid i tabellen ovan.
Subjunktiv (som även kallas imperfekt subjunkiv) används efter subjunktivpartiklarna att och kommer inte att.
Jussiv (som även kallas imperfekt jussiv) används bland annat efter partikeln lam för att negera dåtid.
Imperativ används vid uppmaningar.